Recensie: In Dans Dans Revolutie beleef je de oorlog door TikTokdansjes op een telefoonscherm

Bij binnenkomst moet je je eigen telefoon inleveren, maar krijg je vrijwel meteen een nieuwe terug. Op alle twaalf toestellen, voor elke bezoeker één, speelt tegelijkertijd een stroom aan video’s, die met hun vrolijke muziekjes en AI-gegenereerde stemmen verdacht veel op TikToks lijken.

Een van de eerste video’s geeft de opdracht om Besulia betreden. Het fictieve land, gebaseerd op Oekraïne, speelt de hoofdrol in Lisa Weeda’s roman Dans Dans Revolutie. Samen met kunstplatform BrotherTill maakte ze deze installatie op basis van een van de verhaallijnen uit het boek.

In Theater Bellevue is Besulia een houten opstelling waarin de geraamtes van vier huizen staan, met in elk huisje drie stoeltjes. Door de raamkozijnen schijnen soms lampen naar binnen, die de opkomende zon en later ook bombardementen simuleren. Bij binnenkomst is de ruimte indrukwekkend, en geven de kleine huisjes een beklemmend gevoel. Toch kijk je het grootste deel van de voorstelling eigenlijk alleen maar naar die telefoon.

Matig accent

In de niet-interactieve stroom aan filmpjes komen namelijk vlogs voorbij van hoofdpersoon @Annafrombesulya, die haar leven samen met haar Baba Yara vastlegt. Isha Ferdinandus spat als Anna van het schermpje af, terwijl Ria Marks als Baba Yara wordt tegengehouden door een matig Oost-Europees accent.

De schattige filmpjes over traditionele recepten en muziek veranderen al gauw in live verslagen vanuit een schuilkelder. Het altijd hoopvolle duo legt ondertussen hun kijkers de traditionele dans van Besulia uit, die hen volgens legende voor kwaad zal behoeden. Het dansje gaat viraal, en het volgeraantal boven in het scherm stijgt. Anonieme gebruikers sturen huilende emojis en reacties als ‘#omg’ en ‘what did i just watch?’.

Voor wie nog niet doorheeft wat het punt van de installatie is, wordt het door een voice-over aan het einde nog eens haarfijn uitgelegd: “Ik vraag me af of Anna en Yara voor mensen niet slechts een verhaal waren, en vastzitten in een scherm dat mensen aan en uit kunnen zetten alsof het een lampje is.”