Niet heel Maastricht kleurt fanatiek oranje op Koningsdag, maar ‘het is een heel stuk leuker dan jaren geleden’

Op het Vrijhof staat Jos Wauben te wachten tot die Buitengewone Vlaggenparade eens begint. Je zou denken dat dit met militaire precisie gebeurt, 11.00 uur is 11.00 uur, maar nee. Het wordt 11.11 uur en zelfs nog een paar minuutjes later: ook hier regeert kennelijk het Mestreechs keteerke. En ja hoor: op dat moment begint het te regenen. Niet hard, maar wel gestaag.

Afknapper

„Als ze op tijd waren begonnen, hadden we het droog gehouden”, lacht Wauben, die „pas” 23 jaar in Maastricht woont en de vlaggenparade voor de eerste keer bijwoont. Hij komt uit het westen van het land, waar Koningsdag (of Koninginnedag toen) vele malen uitbundiger wordt gevierd dan hier. „Daar is dat een enorm feest. Toen ik hier voor de eerste keer op Koninginnedag de stad in ging, zaten er op het Vrijthof vijf mensen op een kleedje. Wàt een afknapper was dat.” Zodanig dat hij het feest in Maastricht een aantal jaar oversloeg en er soms voor naar Amsterdam ging. „Maar nu is het in deze stad echt veel en veel leuker geworden.”

Dan klinkt het startsein: het minikanon van het Mestreechs Rizzjemint wordt afgevuurd. Omstanders staan ervan te kijken dat zo’n klein ding zo’n enorme knal kan veroorzaken. De koninklijke harmonie Ster van Maastricht speelt het Nederlands volkslied; de Maestrichtse DD Stadsschutterij hijst de Nederlandse driekleur. PVM-raadslid René Betsch is een van de ‘hijsers’ en meldt na afloop het „eervol” te vinden: „Ik ben pas een jaar lid van de stadsschutterij.”

Jos Wauben moet intussen toegeven dat oranje niet de overheersende kleur is op het Vrijthof. „Maar in het park wel.” Daar is de kleur inderdaad wat dominanter. Robert Barel staat er al sinds 6.30 uur vooral spullen van zijn drie zoontjes Alain, Maxim en Xavier te verkopen. Op een „perfecte plek”: de Onze Lieve Vrouwewal, vlakbij een container. „Wat we overhouden en niet mee terug willen nemen, kunnen we daar straks in kwijt”, grijnst hij.

Naast hem staat – inmiddels in een aangenaam zonnetje – een wat vreemde eend in de bijt: René Blom probeert zijn schilderijen in Herman-Brood-stijl aan de man te brengen. En dat lukt best: hij heeft er al twee verkocht à 250 euro. Kennis John Tijssens meldt zich bij René en vraagt om zijn visitekaartje. „Kom toch eens kijken bij mij in Bunde”, nodigt deze hem uit. Lachend: „Maar ja, Maastrichtenaar hè. Die komen de stad niet uit.”

Kleding, speelgoed en parafernalia voor de liefhebbers zijn er zat op deze vrijmarkt in het Stadspark. Cd’s amper. Maar dan staat daar opeens Chris Bovens, met louter cd’s. En hij klaagt niet, de verkoop gaat prima. „Ze zijn allemaal verschillend geprijsd, maar er bestaan echt nog mensen die cd’tjes draaien. Doe ik zelf ook.”

Ondertussen is het Vrijthof volgestroomd voor festival Oranjegloed; kleintjes amuseren zich kostelijk door hun jasjes te laten dwarrelen boven het luchtrooster van de parkeergarage. Gastheer Fred Lloret – een van de alter ego’s van entertainer Eric Jaspers – zingt op het podium met een heuse koningsmantel om de schouders ‘Laat de zon in je hart’. Die zon doet nog even zijn best.

Lees ook: Limburg loopt uit voor Koningsdag in Maastricht