De Vlaamse minister van Binnenland Hilde Crevits (CD&V) kreeg in totaal 64 aanvragen tot erkenning binnen van lokale geloofsgemeenschappen. Daarvan worden er nu 26 erkend – het gaat om 17 islamitische, 4 orthodoxe en 5 protestantse gemeenschappen. Die erkenning geeft ze onder meer financiële voordelen. Voor 32 andere geloofsgemeenschappen weigerde de minister een erkenning (30 moskeeën en 2 orthodoxe gemeenschappen). Zes dossiers zijn nog hangende.
De 32 weigeringen komen er omdat ze niet voldeden aan de vereisten van het decreet, zoals financiële transparantie en een verbod op buitenlandse inmenging. Ook moet het gebouw waarin de diensten plaatsvinden minstens vijftien jaar door de geloofsgemeenschap gebruikt worden en moet die het zelf bezitten of huren (“duurzaam gebruiksrecht”).
Radicalisering
Daar zat een pijnpunt bij de Turkse Diyanet-moskeeën, vertelt de woordvoerder van Crevits, Carmen De Rudder. Geen enkele Diyanet-moskee kreeg een erkenning. “Vaak worden de gebouwen vanuit de hoofdzetel in Brussel toegewezen. Zo zijn ze afhankelijk van een overkoepelende organisatie. We willen dat een erkende geloofsgemeenschap onafhankelijk handelt en een stabiele plek is in de lokale context.” De geweigerde gemeenschappen kunnen hun tekortkomingen wegwerken en een nieuwe aanvraag indienen. Die erkenningsprocedure duurt opnieuw vier jaar.
De Marokkaanse moskee Youssef in Machelen-Diegem werd – als enige – niet erkend na een negatief veiligheidsadvies van het federale ministerie van Justitie. De Standaard vernam dat het gaat om een bedreiging van de staatsveiligheid en de openbare orde. Onder meer wat er in Youssef gepredikt wordt, zou gevaarlijk kunnen zijn voor de maatschappij. Ook wie aanwezig is “wil je niet in een erkende geloofsgemeenschap”, klinkt het bij De Rudder. “Het gaat onder meer over radicalisering. Sommige individuen die betrokken zijn bij die moskee, waren ook betrokken bij terroristische aanslagen.”
“Wij zijn nog niet ingelicht over die beslissing”, klinkt het bij de moskee. “We hebben via de pers vernomen dat we geen erkenning krijgen. Wij gingen ervan uit dat ons dossier nog niet volledig was, en dat er dus ook nog geen oordeel geveld kon worden.” Op de aantijgingen van radicalisering en mogelijke betrokkenheid bij terrorisme wenst de moskee niet te reageren tot ze meer details krijgt van minister Crevits.
Russische inmenging
De minister heeft over de 58 dossiers beslist, nadat ze info had ingewonnen bij de lokale besturen, de provincies, de federale minister van Justitie en een Vlaamse screeningsdienst. In totaal waren er 64 aanvragen. Over zes dossiers is nog geen beslissing, omdat Crevits bijkomende adviezen wilde inwinnen, onder andere over een Russisch-orthodoxe kerk in Mechelen, waar het stadsbestuur zorgen heeft over mogelijke Russische inmenging.
In Vlaanderen zijn er momenteel ruim 1.500 geloofsgemeenschappen erkend. Daarbij zijn ook verschillende Diyanet-moskeeën. N-VA-politica Nadia Sminate reageert dat ook reeds erkende moskeeën gescreend zouden moeten worden. Volgens de woordvoerder van Crevits is het de bedoeling dat op termijn alle 1.500 geloofsgemeenschappen doorgelicht worden door de Vlaamse screeningdienst. In eerste instantie wordt voorrang gegeven aan die waar er indicaties zijn dat niet alles correct zit. Als er “zwaarwichtige indicaties” opduiken die niet stroken met de regelgeving, zal er ingegrepen worden, klinkt het.
Sinds 2021 legt Vlaanderen strikte voorwaarden op aan lokale geloofsgemeenschappen die erkend willen worden. Zo mag er geen sprake zijn van buitenlandse inmenging of financiering. Nadat het Grondwettelijk Hof een decreet daarover vernietigd had, kwam er een hersteldecreet. Ook dat ligt nu voor bij het Hof. Maar Crevits wijst erop dat haar beslissing stoelt op criteria in het decreet die niet aangevochten worden.
Aanvulling 28 juli: Moskee Youssef laat weten dat ze ondanks herhaaldelijke verzoeken ten aanzien van de bevoegde instanties, nog steeds geen inzage gekregen heeft in het betreffende veiligheidsadvies. De moskee benadrukt dat ze in het verleden altijd alle nodige stappen genomen heeft om iedere vorm van gekende radicalisering of veiligheidsgevaar te voorkomen of tegen te gaan. De uitspraken van De Rudder worden met klem ontkend.
