“Het is enorm raar om na 46 uur en 1.000 kilometer op de fiets vooral last te hebben van mijn handen”, lacht Gino Verleyen. De Ghostbiker ging de titanenstrijd aan met de R4: 204 rondjes erover, eronder en erlangs, ook nog eens goed voor 5.000 hoogtemeters.
Dat deed hij op minder dan 2 dagen tijd. Een wereldrecord, maar eentje die hij niet zal laten registreren. “Dat kost te veel geld, geld dat ik integraal aan Kom op tegen Kanker wil kunnen schenken.”
Steun en babbels in peloton
Hetzelfde rondje 204 keer rijden werd op den duur wel enorm saai. Maar dat deerde niet: Gino vertoefde in fijn gezelschap. “Van onze wielervereniging Ghostbikers reden sommigen 600 kilometer mee, ook in de donkere uren.”
“Verder bestond ons peloton vaak ook uit bevriende wielerclubs. Zelfs onbekenden staken mij een hart onder de riem en fietsten 200 kilometer mee. Het leverde veel goeie babbels, goeie moed en een fijn gevoel op.”
Gedacht aan stoppen
De exacte opbrengst is nog niet gekend – ook de pop-upbar aan het parcours was een denderend succes, de kassa wordt nog geteld – maar afgaande op het aantal fietsers en lopers, zal Kom op tegen Kanker de Ghostbikers dankbaar zijn. “Er reden en liepen zeker 400 mensen mee. Een knap aantal, zeker als je weet dat ze de moordende hitte moesten trotseren.”
Die hitte heeft Gino zelf ook parten gespeeld. “Ik heb zelfs twee keer gedacht aan stoppen. Op de 700 kilometer waren de warmte en de pijn aan mijn maag, van de gellekes, en mijn handen stevig op mij in aan het beuken.”
“Op de 850 kilometer werd ik heel ijl in mijn hoofd. Ik verloor de focus door de warmte en het slaapgebrek. Geen één dokter zou het mij op voorhand aanraden, nu heb ik zelf ondervonden hoe je lichaam andere dingen begint te doen dan je wenst. Mijn benen konden blijven doorgaan, maar al de rest deed pijn. Dit is niet voor herhaling vatbaar”, lacht hij schamper.
Emotioneel
Maar het voelde ook wel goed. “Ik werd enorm gesteund. Door de mensen in het peloton, de vele supporters en de pop-up caféklanten die 204 keer de mexican wave deden telkens we passeerden, maar vooral door mijn vrouw en dochter.”
“Bij het allerlaatste rondje reed ik binnen door een erehaag van fietsen, recht in de armen van mijn gezin. Voor hen was het ook heel emotioneel. Ze waren stikkapot na 46 uur lang achter de toog te staan, bezorgd te zijn op moeilijke momenten, en liveblogger te spelen. Ze hebben mij zot verklaard, maar zijn nu ook heel blij.”
Na knuffels met de familie en felicitaties van burgemeester Joeri De Maertelaere, volgden ook vele knuffels van mensen die kanker van dichtbij meemaakten: “Ze voelden dat ik het voor hen deed, dat zag ik in hun ogen. Daar ben ik zo ongelooflijk trots op. Zoiets betekenen, daarvoor heb ik het gedaan.”
Momenteel geniet Gino na met platte rust. “De mist moet nog even uit mijn hoofd opklaren, ik stond vanochtend heel ‘onnozel’ op, waarna de stijfheid overnam. Het voelt alsof een camion over mij is gereden. Toch wil ik komend weekend weer de fiets op springen, als mijn handen het toelaten. Die doen toch het meeste zeer.”
Ghostbiker Gino Verleyen kijkt het meest van al op naar mannen als Mathieu Bonne en Karel Sabbe, met deze prestatie mag hij zichzelf toch even tot hun niveau rekenen. Proficiat!(acl)
Gino, de Ghostbikers en de R4 Challenge steunen kan nog steeds via hun Facebook-pagina.
