De SGP lijkt met de schrik vrij te zijn gekomen. Het had een haartje gescheeld of de staatkundig-gereformeerden hadden politieke geschiedenis geschreven door als eerste christelijke partij in te stemmen met de actieve vervolging van medechristenen die zich met een kop koffie, een goed gesprek of tijdelijke opvang bekommeren om de meest onzichtbare en kwetsbare groep in onze samenleving: mensen zonder geldige verblijfstitel.
De SGP probeerde het brandje snel te blussen, maar de campagneteams van andere partijen zullen zich in de handen hebben gewreven. Zij zullen niet aarzelen om de komende maanden zout in de wonden te strooien en de SGP verwijten dat zij bijbelse beginselen heeft verkwanseld in de jacht op de populistische kiezer.
