Bij ruzie is een brief schrijven zo verkeerd nog niet
Kompanen werden kemphanen. Musk en Trump waren ooit gezworen kameraden. ’s Werelds rijkste man, met 288 miljoen dollar megadonor van de Republikeinse verkiezingskas, klom op tot bijzonder onbezoldigd ambtenaar van oom Donald. Hij moest een Departement voor Overheidsefficiëntie opzetten en leiden en zo een einde maken aan verspilling en fraude in de federale overheid. Musk ging er met gestrekte arm in. Sommigen dachten aan de Hitlergroet.
Kort na afronding van zijn opdracht was het bonje. De twee heethoofden hadden tegenstrijdige ideeën over het groeiende Amerikaanse overheidstekort. Een rauwe oorlog zonder rem en filter volgde op socialemediakanalen. Moskou, Peking en Pyongyang zullen het met verbazing hebben gevolgd. Musk betreurt inmiddels zijn sabotagetoer.
Een brief sturen, zoals lange tijd gebeurde, is omslachtig. Maar voordat die in de brievenbus glijdt, is de ergste woede meestal bekoeld. Het epistel wordt herschreven of men laat de zaak voor wat die is. In deze tijd van digitale vlugschriften vliegt alles heet van de naald de deur uit.
In deze tijd van digitale vlugschriften vliegt alles heet van de naald de deur uit
In Nederland was het ook bal. Ons krakende Kijfkabinet zeeg ineen. Drie van de vier coalitiepartners stonden voor het eerst aan het roer. Een verstandshuwelijk. Niettemin met een ambitieus hoofdlijnenakkoord. De kiezer zou met klinkende munt worden beloond en dit kabinet zou de geschiedenis ingaan als daadkrachtig. Er kwam uiteindelijk weinig van de grond. Huizen werden mondjesmaat gebouwd, boeren werden niet gered en de stikstofwolk werd niet verdund. Het stroomnet hapert nog steeds en het strengste asielbeleid ooit werd, evenals voor Rutte IV, van blok aan het been tot struikelblok.
Er was duidelijk gerekend buiten de waard van Europese regels, internationale verdragen en een spaghettibrij van nationale wetjes. De rechter was het probleem. Dus toch de rechtsstaat...? Het volk werd ongeduldig. De rem ging maar niet op massa-immigratie. Demonstranten bleven snelwegen blokkeren, gebouwen bezetten, vernielingen aanrichten, antisemitische leuzen schreeuwen. Criminele jongeren werden met fluwelen handschoenen aangepakt. Allemaal in strijd met de rechtsstaat. Toch gebeurde er weinig tot niets.
Rechts heeft zijn kansen verspeeld. Zeker stokebrand Wilders. Ook het NSC. In peilingen ooit goed voor ruim veertig Kamerzetels, maar in recente peilingen verschrompeld tot één zetel. Ook de BBB mag vrezen. Misschien moeten onze politici minder elkaar de maat nemen en meer het landsbelang dienen. Ik ben beslist geen Trumpist, maar hij doet wel wat hij beloofde.
