Toen Pauline anorexia kreeg, hielden haar ouders haar non-stop in de gaten. Het werkte averechts

Achtergrond
Het aantal jonge kinderen met anorexia stijgt. Hun ouders vervullen vaak een hulpverlenersrol. Pauline (18) en haar moeder Laura Middag delen hun ervaringen. ‘De gezinssituatie veranderde zo dat het me heeft beschadigd.’

Eymeke Verhoeven Eymeke Verhoeven
vrijdag 13 juni 2025, 02:30 aangepast 23 juni 2025, 17:10
Pauline Middag met haar moeder Laura. 'Mensen die om je geven, boeit het niet hoe je eruitziet. Dat blijkt geen cliché dat iedereen me wijsmaakte zodat ik zou herstellen – het klopt echt.'
Pauline Middag met haar moeder Laura. 'Mensen die om je geven, boeit het niet hoe je eruitziet. Dat blijkt geen cliché dat iedereen me wijsmaakte zodat ik zou herstellen – het klopt echt.' beeld: Isolde Woudstra

In het kort

  • Het aantal jonge anorexiapatiënten stijgt. Ouders moeten vaak een hulpverlenersrol innemen ten opzichte van hun kind.
  • Pauline (18) ontwikkelde op haar 14e anorexia na een schoolartsadvies. Ze voelde zich gereduceerd tot haar eetstoornis.
  • De huidige aanpak van eetstoornissen lijkt niet altijd effectief en soms schadelijk voor de ouder-kindrelatie. Pauline en haar moeder pleiten voor een mensgerichte behandeling.

Pauline Middag was 14 jaar toen ze anorexia kreeg. Het leidde tot levensgevaar. Anorexia nervosa is de dodelijkste psychische aandoening: 5 tot 10 procent van de patiënten overlijdt op langere termijn.

Het aantal 10- tot 14-jarigen met de eetstoornis is de laatste veertig jaar enorm gestegen, concludeert psychiater Annelies van Eeden in haar proefschrift dat dit jaar verscheen. Waarom zien we anorexia juist onder die groep kinderen sterk toenemen? Wetenschappers vermoeden dat het te ..