Veertig Tunesische oppositieleden veroordeeld tot tientallen jaren cel
In Tunesië zijn oppositieleden veroordeeld tot gevangenisstraffen tot 66 jaar. Het staatspersbureau TAP meldt op basis van een uitgelekte lijst met namen dat ze zijn veroordeeld voor "samenzwering tegen de staatsveiligheid" en "lidmaatschap van een terroristische groepering".
Onder de veertig veroordeelden zouden vooraanstaande politici, zakenlieden en journalisten zijn. Een deel zat al vast, anderen werden bij verstek veroordeeld omdat ze naar het buitenland zijn gevlucht toen ze waren aangeklaagd.
Een advocaat die meerdere verdachten vertegenwoordigt zegt tegen persbureau Reuters dat hij in zijn hele loopbaan nog nooit zo'n proces heeft meegemaakt. "Het is een farce. De uitspraken lagen al vast. Wat hier gebeurt is schandalig."
Volgens de autoriteiten wilden de veroordeelden, onder wie voormalig topambtenaren en de voormalige inlichtingenchef, het land destabiliseren en de regering van Saied omverwerpen. De straffen per persoon zijn niet bekendgemaakt.
Autoritair beleid
De oppositie zegt dat de aanklachten politiek gemotiveerd zijn en ziet het proces als een voorbeeld van het autoritaire beleid van president Kais Saied. Die zette in 2021 het parlement buitenspel en ontsloeg de premier, waardoor alle macht bij hem kwam te liggen. Ook ontsloeg hij tientallen rechters.
Protesten die daarop volgden werden hard neergeslagen en kopstukken van die betogingen moesten de cel in. De voorzitter van het parlement en de oppositie spraken van een staatsgreep.
Verraders en terroristen
Zelf wijst Saied de beschuldigingen dat hij een dictator is van de hand en stelt dat hij juist de corruptie en chaos bestrijdt, die volgens hem jarenlang door de politieke elite zijn veroorzaakt.
Eerder noemde hij de politici die nu veroordeeld zijn verraders en terroristen en zei hij dat rechters die hen zouden vrijspreken medeplichtig zijn. In oktober werd Saied met overmacht herkozen.
Slechts 27,7 procent van de stemgerechtigden kwam opdagen. Veel mensen hadden er geen vertrouwen in dat de verkiezingen eerlijk waren: Saied had gezorgd dat zijn belangrijkste concurrenten niet konden meedoen.