Terug naar de krant

De nieuwe Peugeot E-3008 is een massief ogende rijdende bunker

Leeslijst rubriek
Autotest De Peugeot E-3008 is door zijn batterij weer gewaagd aan de concurrenten, schrijft . Hij is alleen te duur.
Leeslijst

De elektrificatie van de auto viel de kernmerken van het Franse Stellantis-concern rauw op het dak. Ze hadden niks in huis. Citroën en Peugeot voerden in de stekkersteentijd de achterlijke c-Zero en iOn, beide klonen van een Mitsubishi-dwerg met de actieradius van een boswandeling. Bij de overname van Opel greep Stellantis naast de daar verworven stekkerexpertise, die Opel-verkoper General Motors streng buiten de boedel hield. Jaren moest het woekeren met technische middelen. Tot de dag van vandaag hadden alle elektrische personenauto’s van het huis daarom dezelfde aandrijflijn. Die was door zijn beperkte vermogen en accucapaciteit alleen geschikt voor kleinere modellen en niet te lange ritten. Met 136, later 156 pk hield je zelfs de tassendragers van Verstappen nauwelijks bij. Het sinds vorig jaar 54 kWh sterke batterijpakket maakte een bereik tot 350 kilometer haalbaar, terwijl de goedkoopste Tesla Model 3 je voor niet veel meer geld dan een stekker-Astra honderd kilometer verder bracht. Een kind begreep dat er iets moest gebeuren om Stellantis in de race te houden.

Afbeelding met meerdere focuspunten die samen een verhaal vormenZoom in voor alle details van de Peugeot E-3008Klik op de punten voor uitleg over de details

Inmiddels lijkt de evolutie daar op stoom te raken. De nieuwe Peugeot E-3008 heeft de primeur van een aandrijflijn die komende jaren alle grotere Stellantis-modellen zal bevolken. Met een 73kWh-batterij en opgeschroefde vermogens van 210 of 320 pk is Peugeot weer gewaagd aan de Duitse, Koreaanse, Amerikaanse en Chinese concurrenten. Een WLTP-bereik van 527 kilometer is eindelijk marktconform. Voor een nieuwe 98kWh-batterij wordt zelfs een actieradius van meer dan 700 kilometer beloofd.

Maar die is er nog niet. Er is wel meer niet. De accu’s voorverwarmen kan met de 3008 pas vanaf volgend jaar, waardoor het beloofde snellaadtempo van 160 kW voorlopig onhaalbaar blijft. De waarden op het display van de snellaadpaal schommelen nu tussen de zeventig en iets boven de 100 kW. Dat maakt Tesla of de Koreanen niet nerveus. De minste Model 3 laadt al met 170, Musks duurdere modellen met 250, Kia’s en Hyundais met 800-volttechniek weinig langzamer. Hoe krijg je het voor elkaar zoiets cruciaals niet meteen goed te regelen? Stellantis speelt met vuur. Tijdverlies is dodelijk in deze business.

Lange adem

Anderzijds haalt de E-3008 volgens Peugeot meer dan 500 kilometer op één lading, dus in principe neemt de laadfrequentie voor Stellantis-rijders drastisch af. Onder gunstige weersomstandigheden maakt de E-3008 best indruk met zijn lange adem. Op een rustige dag reed ik op 38 procent van de batterijlading van Amsterdam naar Groningen, waar ik volgens de boordcomputer nog 280 kilometer verder had gekund. Puik resultaat, helaas tenietgedaan door de terugrit met een stevige tegenwind. Daar bleek het hoge, op het oog niet zeer gestroomlijnde model minder van gediend. Na 150 kilometer moest ik met nog 50 kilometer restbereik toch even bijladen.

Mooi breed, quasi zwevend digitaal display, maar de automaatpook rechts van de startknop is wel heel klein uitgevallen.
De achterlichten van een uitgeschakelde Peugeot blijven zo grijs als de auto.
Grijs van buiten, grijs van binnen, maar de stoffen bekleding van het dashboard oogt fraai.
In deze spelonk, niet de handigste plek, bevindt zich inderdaad het plateau van de draadloze telefoonoplader.
Foto's: Foto Merlijn Doomernik

De E-3008 is een massief ogende, in de stijl van de grotere 408 gekleide suv-achtige, rijdende bunker met de richting bagageruim scherp dalende coupélijn die onprettig uitpakt voor de hoofdruimte van de achterpassagiers, voor wie de beenruimte ook al geen feest is. De voorstoelen zijn wel heel goed en het dashboard is prachtig onzinnig met een breed flatscreenelement in een soort berglandschap vol kunstige, stijlvol met stof beklede welvingen en hoeken. In het midden het tweede, zogenaamde Toggles-scherm voor de vrij configureerbare bedieningsfuncties, Frans ratjetoe maar goud voor de sfeer. Tot in de deurpanelen ademt het ontwerp de Franse slag. De deurgreep biedt geen houvast, de uit het lood hangende armleuning geen steun. Het ministuur ligt goed in de hand en stuurt fijn, maar leidt door de minimale greepruimte tot een verkrampte zithouding op lange ritten. Aan een normaal rond stuur hang je ontspannen als een slobbertrui aan de waslijn.

Erger: Het onderstel kan het gewicht niet aan. De auto bonkt met 2.100 kilo massa als een klusbus. Zijn functionelere, elegantere voorganger op benzine was bijna 900 kilo lichter, en zijn huidige concurrenten doen qua gewichtsbesparing alles beter. De perfecte Hyundai Kona met 64,5kWh-batterij en vergelijkbare actieradius weegt 1.690 kilo. In een behoorlijk opgedirkte Comfort-versie kost hij nog geen veertig mille na aftrek van de particuliere aankoopsubsidie waar de Peugeot met zijn vanafprijs van 48.000 euro niet eens voor in aanmerking komt. En de markt is genadeloos. Te duur voor een subsidiebonus? Snel door naar de Koreaan of de Chinees. Holland blijft Holland, Francofiel of niet. Ik zie de 3008-vraagprijzen niet lang stand houden.

Een versie van dit artikel verscheen ook in de krant van 11 mei 2024.

Mail de redactie

Ziet u een taalfout of een feitelijke onjuistheid?

U kunt ons met dit formulier daarover informeren, dat stellen wij zeer op prijs. Berichten over andere zaken dan taalfouten of feitelijke onjuistheden worden niet gelezen.

Maximaal 120 woorden a.u.b.
Vul je naam in