Voor rapgiganten Kendrick Lamar en Drake is geen belediging te venijnig bij het uitvechten van hun beef

Nieuwe maand, nieuw oorlogsconflict. Maar nu eentje dat uitgevochten wordt met de meest venijnige beledigingen op rijm en een pompende hiphopbeat.

De beef, zoals een muzikale vete in de hiphopwereld heet, is er een tussen Kendrick Lamar en Drake, de rapgiganten van het moment, en brak afgelopen week in alle hevigheid los. In een negental disstracks –muzieknummers waarin beefs worden uitgevochten – dat in sneltreinvaart achter elkaar uitkwam, gaan de rappers geen vuige belediging uit de weg om voor eens en altijd te beslechten wie de beste artiest van de twee is.

De rappers maken elkaar uit voor pedofiel (Drake zou seks hebben met minderjarige meisjes), dwerg (Kendrick Lamar is slechts 1.63 meter lang), waardeloze vader en getraumatiseerd slachtoffer van kindermisbruik.

Het stof is nog lang niet neergedaald, maar volgens het Amerikaanse tijdschrift Rolling Stone is al overduidelijk wie de woordenstrijd heeft gewonnen: Kendrick Lamar, het virtuoze rapwonder uit Los Angeles dat zeventien Grammy’s op zijn naam heeft staan en, als enige rapper ooit, zelfs een Pulitzer-prijs voor zijn teksten binnen wist te slepen. Volgens Rolling Stone heeft Kendrick Lamar met teksten als ‘You’re not a colleague, you’re a colonizer’ – suggererend dat de Canadese Drake niets heeft te zoeken in de Amerikaanse hiphopwereld – zijn rivaal onherstelbare reputatieschade toegebracht.

Commercieel heeft de beef beide rappers in ieder geval geen windeieren gelegd. De negen disstracks tikken inmiddels tegen een miljard streams aan op Spotify en houden pers en publiek wereldwijd op het puntje van hun stoel. Ook het presidentiële campagneteam van Joe Biden probeerde een graantje mee te pikken van de ophef en gebruikte de beat van een van de negen disstracks – Euphoria, van Kendrick Lamar – om rivaal Donald Trump te lijf te gaan.

Op goede voet

Aanvankelijk stonden Drake en Kendrick Lamar op redelijk goede voet met elkaar. In nummers als Buried Alive Interlude en Poetic Justice – respectievelijk uit 2011 en 2012 – zijn de rappers nog samen te beluisteren. In de jaren die daarop volgen groeien ze uit tot de rapgrootheden van hun generatie, bij elkaar goed voor talloze hits – Drake heeft met dertien nummer 1-hits er evenveel als Michael Jackson – prijzen, en een duizelingwekkend aantal streams op muziekplatforms. Maar met het succes groeit ook de rivaliteit.

De eerste, redelijk verdekte uithaal volgt in 2013 als Kendrick Lamar in het nummer Control zijn collega’s duidelijk maakt dat hij het onbetwistbare rapgenie is. ‘I got love for you all, but I’m trying to murder you / Trying to make sure your core fans never heard of you’ klinkt het dan nog in de beste brag and boast-traditie, naar het vaste gebruik in de hiphopwereld om jezelf de superieure rapper te verklaren.

J. Cole

Daarna is het lange tijd stil, met af en toe een nummer van Drake of Kendrick Lamar dat alleen de goed ingevoerde hiphop-fans herkennen als een disstrack. Het duurt tot afgelopen maart voordat de rappers de directe confrontatie aangaan. De aanleiding daarvoor ligt iets eerder, in oktober vorig jaar, als een andere veelgeprezen rapper, J. Cole, in het nummer First Person Shooter zichzelf, Drake en Kendrick Lamar uitroept tot De Grote Drie van de rapwereld. ‘We the big three like we started a league / but right now, I feel like Muhammad Ali.’

Dat is tegen het zere been van Kendrick Lamar. Volgens de rapper is er een maar de grootste en dat is hij. ‘Motherfuck the big three, n***, it’s just big me’ rapt Lamar in het nummer Like That, dat afgelopen maart uitkwam. Niet lang daarna trok Cole zich terug uit de beef. Drake gaf zich echter niet zo gauw gewonnen.

Een daarmee is een beef van epische proporties geboren. Nog acht disstracks volgen, vijf van Drake en nog drie van Kendrick Lamar. Het best beluisterd is Kendrick Lamar’s Like That, dat op Spotify inmiddels meer dan 235 miljoen keer gestreamd is.