De Zwitserse Nemo is van plan om de code van het Songfestival te kraken

Een van de grote kanshebbers in de tweede halve finale van het Eurovisiesongfestival is de Zwitserse Nemo, die zelfs getipt wordt als eindwinnaar van het evenement in de Zweedse stad Malmö. Diens liedje The Code is een vernuftige mengelmoes van popmuziek, drum-‘n-bass, rap en opera. Dat lijkt verwarrend, maar eigenlijk werken al die verschillende stijlen prima met elkaar samen. Het resultaat is muziek waar je even over moet nadenken, maar die toch heel vrolijk stemt. Wie is die opgewekte non-binaire, super-queer die voor Zwitserland de code van het Songfestival wil kraken?

Nemo werd geboren als Nemo Mettler op 3 augustus 1999, maar inmiddels gaat die door het leven zonder achternaam. Al op negenjarige leeftijd ging Nemo naar de jeugdopera, maar die haalt ook inspiratie uit bands zoals Queen. Nemo woont in Zürich en Berlijn, maar heeft een voorkeur voor de Duitse hoofdstad, vanwege het culturele leven en het open karakter van de stad, vertelt Nemo in een Zoom-interview. “Het is een hele creatieve stad, en ik heb er een fijne vriendengroep. Alleen de stakingen in het openbaar vervoer zijn hinderlijk, dus nu heb ik een elektrisch stepje gekocht waarmee ik door de stad cross.”

De vrouw met de baard was een bijzondere jeugdherinnering

Dit jaar is de queer-gemeenschap goed vertegenwoordigd op het Songfestival. Voor het eerst staan er non-binaire mensen op het podium, zelfs twee: ook de Ierse Bambi Thug is non-binair. Voor Nemo is het Eurovisiepodium een plek om mensen te inspireren de beste versie van zichzelf te zijn. “Ik wil het platform gebruiken om mensen bewust te maken van wat het betekent om queer te zijn. Het helpt als je mensen ziet die hetzelfde zijn als jij. Mij heeft het in ieder geval enorm geholpen om rolmodellen te hebben, mensen die je kunt bewonderen.”

Een bijzondere jeugdherinnering aan het Songfestival is voor Nemo het optreden van de Oostenrijkse Concita Wurst, de vrouw met de baard.

Nemo gebruikt het Eurovisiepodium ook om zich uit te spreken tegen de oorlog in Gaza. Samen met acht andere deelnemers zoals Ollie Alexander uit het Verenigd Koninkrijk en Bambi Thug uit Ierland roept Nemo op Instagram op tot een staakt-het-vuren.

‘Het schrijven van muziek is een vorm van zelfreflectie’

Nemo’s zoektocht naar seksuele ontwikkeling en non-binaire identiteit is ook terug te horen in diens muziek. “Het schrijven van muziek is een vorm van zelfreflectie, en daarin probeer ik zo eerlijk mogelijk te zijn.” Nemo noemt het een voorrecht gesteund te worden door familie en vrienden. “Niet alleen mijn ouders, maar mijn hele omgeving staat achter me. Toen ik uit de kast kwam, hebben ze dat direct geaccepteerd; het was geen big deal. Dat is volgens mij de beste manier om te reageren als iemand uit de kast komt. Ik kan nu zoveel queer-pret hebben omdat ik zo’n sterk sociaal vangnet heb. Maar dat is niet in elke familie zo vanzelfsprekend, en dat stemt me droevig.”

Voor wat betreft de persoonlijke voornaamwoorden die zowel in het Nederlands als in het Duits nogal een worsteling zijn, heeft Nemo nog een tip: “Het eenvoudigst is om de voornaam te gebruiken, en anders die of hen. Maar eigenlijk is elke aanspreekvorm die niet hij of zij is, prima. Het is goed dat deze discussie op gang is en dat er geprobeerd wordt om een oplossing te vinden.”

Lees ook:

Veel favorieten in de tweede halve finale van het Eurovisie Songfestival

In de tweede halve finale van het Songfestival, donderdagavond, zien we welke landen het Joost Klein met zijn eurodance-happyhardcorehutspot Europapa moeilijk gaan maken.