Manchester United verzamelt de nagels aan de doodskist van coach Erik ten Hag

Als Erik ten Hag het over zijn baan heeft, duurt het nooit lang voordat zijn favoriete term valt. ‘Ik heb de energie’, antwoordt hij altijd strijdbaar op de vraag of hij nog de juiste man op de juiste plek is. Maar na de onthutsende 4-0-nederlaag tegen Crystal Palace zei hij het net iets anders: ‘Ik zal de energie vinden.’

De tegenwoordige tijd is door Ten Hag ingewisseld voor de toekomende tijd, strijdbaarheid maakt langzaam plek voor hoop. De coach van Manchester United weet – in ieder geval in het openbaar – nog altijd niet van opgeven, maar de moedeloosheid begint zichtbaar vat op hem te krijgen.

Zoals hij daar stond langs de zijlijn op Selhurst Park, passief toekijkend hoe zijn ploeg het totaal verprutste, leek hij al klaar. Ten Hag is een trainer geworden die vooral klaagt over zijn eigen spelers, die niet kunnen en doen wat hij wil. Het verlies tegen Crystal Palace was de ‘slechtste nederlaag’ in dit toch al dramatische seizoen, moest hij erkennen.

‘Soms denk je na een wedstrijd: dit is het einde’, zo vertolkte voormalig United-speler Paul Scholes het gevoel van velen. ‘Vanavond voelde het als de laatste nagel aan de doodskist.’

Argumenten voor een ontslag hoeft het bestuur van de club in ieder geval niet meer te verzinnen, want aan het slot van zijn tweede seizoen voetbalt Ten Hags ploeg zelf de negatieve statistieken bij elkaar. Tegen Crystal Palace leed United de dertiende nederlaag dit seizoen, de meeste sinds het seizoen 1989-1990. Het team kreeg dit jaar al 81 doelpunten tegen, sinds 1976-1977 waren dat er nooit zoveel. De huidige achtste plek geeft geen recht op Europees voetbal, wat in 2014 David Moyes nog de kop kostte.

Nooit onomstreden

Met slechts 54 punten en nog drie zware wedstrijden – tegen Arsenal, Newcastle en Brighton – te gaan dreigt bovendien een negatief puntenrecord. Het oude dieptepunt (58) werd gevestigd in het jaar voordat Ten Hag de leiding overnam. De Nederlander is in Manchester nooit echt onomstreden geweest, maar blijkt ook al bijna twee seizoenen een meester in het overleven van vernederingen.

De vragen over zijn toekomst begonnen al nadat hij vorig jaar de eerste twee wedstrijden in de Premier League had verloren. Ook toen was er een 4-0-nederlaag, tegen het kleine Brentford. Maar toen kon Ten Hag nog respect afdwingen door zelf mee te lopen met een 14 kilometer lange strafduurloop.

United kwam daarna ook sterk terug, net als na de dikke nederlagen tegen Manchester City (6-3) en Liverpool (7-0). Die waren pijnlijk, maar bleven incidenten langs een stijgende lijn omhoog. De rode ploeg uit Manchester eindigde vorig jaar met 75 punten als derde achter Manchester City en Arsenal.

Dit jaar zijn de ontluisterende nederlagen gebleven én is de spiraal neerwaarts. Van de laatste zeven wedstrijden in de Premier League won de grootmacht uit Manchester alleen van het inmiddels gedegradeerde Sheffield United. Tekenend is dat zelfs het hoogtepunt – het bereiken van de finale van de FA Cup – werd overschaduwd door een wanprestatie. United gaf tegen het nietige Coventry een 3-0-voorsprong weg en had penalty’s nodig om de halve finale te winnen.

Bekerwinst als redding

Die bekerfinale kan het seizoen nog redden. Winst zou niet alleen een prijs, maar ook plaatsing voor de Europa League betekenen. Maar hoe gaat dit United winnen van het machtige Manchester City, de tegenstander in de finale?

Vooral achterin is het zo lek als een mandje. Nog een negatief feitje: in 2024 heeft geen enkele ploeg zoveel (317) schoten tegen gekregen als United, niet gek dus dat het doelsaldo -3 is. De oorzaak daarvan is niet moeilijk te vinden, door blessures heeft Ten Hag zelden met zijn favoriete verdediging kunnen spelen.

Tegen Crystal Palace moest hij zijn veertiende (!) centrale verdedigingsduo van het seizoen opstellen. Zonder Lisandro Martínez, Harry Maguire en Raphaël Varane schoof Ten Hag de toch al bekritiseerde verdedigende middenvelder Casemiro naar achteren. Dat experiment zal hij niet snel nog een keer herhalen.

Als hij daartoe al de kans krijgt van de clubleiding, die sinds februari in de praktijk in handen is van Sir Jim Ratcliffe. De steenrijke eigenaar van chemiebedrijf Ineos is bezig met een grote schoonmaak, maar tot verbazing van velen bleef Ten Hag voorlopig buiten schot.

Niet alleen is er begrip door de waslijst aan blessures, de nieuwe eigenaren beseffen ook dat hij te maken heeft met een erfenis van jarenlang wanbeleid. De voorlopige conclusie was eerder al dat hij in ieder geval het seizoen zou mogen afmaken. Maar met elke nieuwe vernedering komt die beslissing steeds verder onder druk te staan.