Conference League

Club moet hoofd koel houden in eigen heksenketel

Hans Vanaken gaat voorop op training. De Club-aanvoerder zal net als zijn ploegmaats op zijn best moeten zijn voor een plek in de finale.© BELGA

Voor het eerst sinds 1993 kan een Belgische club een Europese finale bereiken. Om zijn “Italian job” te klaren tegen Fiorentina moet Club Brugge een delicaat evenwicht vinden tussen controleren en aanvallen.

Bart Lagae

Nee, een iconische status heeft de Conference League-beker niet. Een gemiddelde voetbalfan kan de ‘Beker met de Grote Oren’ van de Champions League blind op een blad tekenen. Ook de paraplubak van de Uefa Cup, thans de Europa League, behoort tot de internationale voetbalcanon. Maar als Club Brugge woensdagavond Fiorentina uitschakelt, duelleert het op 29 mei in Athene om een slanke beker als een plooirok, die opstuift in de wind.

Het is geleden van Antwerp in 1993 dat een Belgische club een Europese bekerfinale betwistte. Club Brugge moet teruggaan tot 1978, en het einde van het tijdperk-Ernst Happel, voor een soortgelijke prestatie. De historische betekenis ervan ontgaat niemand bij blauw-zwart. Zelfs Simon Mignolet, die als doelman van Liverpool finales in de Champions League en Europa League meemaakte, zou het als een hoogtepunt in zijn carrière beschouwen.

“Precies omdat het om een verwezenlijking met een Belgische club gaat en dat al 31 jaar geleden is”, zei de 36-jarige doelman. “Een finale brengt ons in de rij legenden van Club Brugge wier foto hier aan de muur hangt.” Mignolet zou zonder blozen naast de Deense legende Birger Jensen komen te hangen, Hans Vanaken naast René Vandereycken, Igor Thiago naast Raoul Lambert en Kyriani Sabbe naast de betreurde Fons Bastijns.

31 jaar geleden was een Belgische ploeg in een finale niet ongewoon. KV Mechelen had in 1988 de Beker der Bekerwinnaars gewonnen en is nog steeds de kleinste Europese stad met een Europabeker. Ook Anderlecht en Standard bereikten Europese finales. Club Brugge stond twee keer in een finale, telkens als verliezer tegen Liverpool, in 1976 en 1978.

Dat het sinds 1993 niet meer lukte, wordt traditioneel toegeschreven aan de gevolgen van het arrest-Bosman in 1995 waardoor profvoetballers mobieler werden en Belgische clubs hun talenten verloren aan kapitaalkrachtigere clubs. Maar minstens even belangrijk was de hervorming van de Europese bekers met de opkomst van de Champions League en de Europa League. Daardoor versmalde het Europese speelveld tot het exclusieve terrein van de vijf grootste voetbalmarkten, Engeland, Duitsland, Italië, Spanje en Frankrijk.

Warme ontvangst

Tussen 1986 en 1992 was de belangrijkste Europese prijs vier keer naar een kleiner voetballand gegaan (Steaua Boekarest, Porto, PSV en Rode Ster Belgrado). Na 1992 gebeurde dat nog alleen met Ajax (1995) en Porto (2004). Ook de Europa League heeft sinds 2011 geen eindwinnaar uit een kleiner voetballand meer gehad. Precies om de middelgrote voetballanden opnieuw zilverwerk voor te houden, werd een derde Europese niveau bedacht, de Conference League. De eerste editie werd gewonnen door AS Roma in een finale tegen Feyenoord. Fiorentina, de tegenstander van Club Brugge vanavond, verloor de finale vorig jaar van West Ham United.

Om ‘La Viola’, Italiaans voor ‘de paarse’, uit te schakelen moet Club rekenen op een herhaling van zijn “Italian job” uit 1978: een achterstand van één doelpunt ophalen tegen een Italiaanse tegenstander. 46 jaar geleden won Club met 2–0 van Juventus nadat het de heenwedstrijd met 1–0 had verloren.

In 1978 haalde Club Brugge, hier met Julien Cools (links), de finale van de Europacup I tegen Liverpool.© BELGAIMAGE

Om doeltreffend te zijn heeft Club Brugge zijn publiek nodig. Het Jan Breydelstadion is uitverkocht voor wat een historische avond kan zijn, midden in een periode waarin blauw-zwart voor een van de spectaculairste comebacks in de nationale competitie heeft gezorgd. Fiorentina-trainer Vincenzo Italiano zei dinsdagavond bij aankomst in Brugge dat hij zijn spelers gewaarschuwd had voor een warme ontvangst.

Maar het mag ook niet te warm worden, waarschuwde ervaringsdeskundige Simon Mignolet. Al in de heenmatch bleek hoe sommige spelers last hadden om hun zenuwen onder controle te houden – middenvelder Raphael Onyedika keek zo tegen een rode kaart aan. Ook andere spelers haalden hun beste niveau niet. Het zal zaak zijn het hoofd koel te houden wanneer Fiorentina – geplaatst bij een 0–0-stand – de angel uit de wedstrijd wil halen. “Fiorentina zal zijn trukendoos bovenhalen. Dat mag ons niet frustreren”, zei Mignolet. “Het mag ook de supporters niet frustreren. We moeten met zijn allen één doel voor ogen houden en dat is trachten de wedstrijd te winnen met twee goals verschil.”