Het blijft opvallend stil rond de Israëlische Eurovisie-inzending Eden Golan

Het Zweedse Malmö staat op scherp. Voor de derde keer is de stad host van het Eurovisie Songfestival (eerder in 1992 en 2013), maar nog niet eerder was de tegenstelling zo groot: terwijl liedjes van ABBA (het is vijftig jaar na ‘Waterloo’) in de straten klinken, positioneren sluipschutters zich op de daken en patrouilleren honderden zwaarbewapende politieagenten met politiehonden op straat en rond de Malmö Arena.

Net als vorig jaar in Liverpool heeft het Europese liedjesfestijn het thema United By Music, ter viering van de onderling verbindende kracht van muziek. Het Songfestival, dat dinsdag in de Malmö Arena aftrapt met de eerste halve finale voor de tien finaleplekken, zal ook de boeken ingaan als de meest beveiligde editie ooit: artiesten worden gefouilleerd, bezoekers mogen geen tassen mee naar binnen.

De roep om Israël te boycotten van deelname aan het festival wegens de schending van mensenrechten in de oorlog in Gaza klinkt al maanden. Maar de EBU ziet geen reden om het land uit te sluiten, zolang Israël zich aan de regels houdt. Het originele liedje ‘October Rain’ werd door de European Broadcasting Union (EBU) afgewezen omdat het overduidelijk refereerde naar de Hamas-aanslag van 7 oktober en zo de politiek neutrale regels schond. In het hernieuwde ‘Hurricane’ is een aantal zinnetjes geschrapt. Een beladen woord als ‘flowers’ is vervangen – het is militaire codetaal voor ‘slachtoffers’.

Lees ook Songfestival wil niet politiek zijn, maar lukt dat rond de deelname van Israël ook?

Diepere betekenis

De 20-jarige Israëlische deelneemster Eden Golan, populair in eigen land waar haar muziekvideo’s met regelmaat op televisie zijn, houdt zich ondertussen koest. In een paar interviews (aan onder meer Reuters en The Times of Israël) benadrukte ze hoe het vertegenwoordigen van Israël juist dit jaar een diepere betekenis heeft op een heel ander level, „om alles wat mijn land en onze mensen moesten doorstaan.”

Golan ontbrak zondag bij de openingsceremonie, waar de artiesten volgens sponsor-traditie arriveren op een turquoise loper. Officieel was de reden Jom Hasjoa, de herdenkingsdag voor de Holocaust in Israël, meldde de EBU. Op Instagram stak Golan ter nagedachtenis kaarsjes aan, in een stemmig zwart-wit filmpje.

En nu is het opvallend stil rond de kandidate die haar plek won via de tv-show Hakokhav Haba (Rising Star), waar ze liedjes zong van Whitney Houston (‘I Have Nothing’) en Aerosmith (‘I Don’t Want to Miss a Thing’). Terwijl de andere Songfestivalkandidaten tamtam maken op feestjes in de stad – Joost Klein danste maandag nog op het podium van een club – blijft het op haar socials rustig. Niks feestjes. Ook is er niets over de Israëlische zangeres te zien op de kanalen van Eurovisie zelf. En ook de woordvoerder van de Israëlische delegatie blijft stil, na herhaaldelijk vragen van NRC.

Hoe groot de dreiging voor de deelneemster nu is, is moeilijk te achterhalen. Donderdag, de dag dat Golan optreedt, staat er wel een pro-Palestina demonstratie in de binnenstad gepland van 20.000 tot 40.000 demonstranten. Voor haar veiligheid moet de zangeres in haar hotel blijven.

Tegen Reuters zei Golan de protesten zoveel mogelijk te negeren en zich te concentreren op haar optreden. „Ik ben hier om mijn stem te laten horen, mijn gave van god.” Ze wil mensen iets laten voelen, „tot in hun ziel”.

Uitblinker

Eden Golan werd geboren in Kefar Sava, ten noordoosten van Tel Aviv. Het grootse deel van haar jeugd, vanaf haar zesde, groeide ze op in Rusland, haar ouders zijn van Lets-Oekraïense afkomst. In 2022 verhuisde het gezin terug naar Israël als gevolg van de Russische inval in Oekraïne.

Golan zingt al sinds jonge leeftijd en deed mee aan diverse zangwedstrijden, zoals ook de Russische Junior Eurovision Song Contest in 2015. Twee jaar was ze het gezicht van een meisjesgroep, op haar achttiende tekende ze een eigen platencontract. In haar liedjes mengt ze dance met pop; vorig jaar had ze twee singles ‘Dopamine’ en ‘Taxi’.

Lees ook Moeten artiesten het Songfestival boycotten als Israël meedoet?

Haar optreden donderdag in de tweede halve finale van het Songfestival wordt, op basis van de eerste repetitiebeelden, ronduit esthetisch. Op het podium komt een flink hoge ring te staan, die fraai kan oplichten en een ingebouwde windmachine heeft. Aan weerszijden zijn tredes waar de vijf dansers (drie mannen, twee vrouwen) op kunnen klimmen. De hele groep draagt naturel kleuren, beige en grijs. Golan, met haar ruglange haren, draagt een crèmekleurige, lang gedrapeerde jurk.

Vocaal is ze in deze competitie een uitblinker in een toch vrij gemiddelde popballade. Onheil dient zich al vanaf de eerste seconden met onweersklappen aan. Daarna zingt Golan hoe ze zich schrap moet zetten, hoe ze danst in de storm. Ze kan er haar stem flink in aanzetten. Zeker tegen het einde komt ze met een paar hoge uithalen, waarna ze zacht in het Hebreeuws het liedje uitblaast.