Laten we beginnen met een puntensysteem voor vliegreizen
Met een puntensysteem voor vliegreizen ontlasten we milieu en klimaat. Bovendien kunnen armere mensen hun kilometers verkopen en zo een centje
We leven in een wereld met schijnbaar onoplosbare problemen. Het goede nieuws is dat veel van die problemen met elkaar samenhangen. Zoals de kloof tussen arm en rijk, groeiende klimaatverandering en milieuvervuiling. Rupsje-nooit-genoeg wil altijd groter wonen, meer kleren, verder reizen, vaker uit eten enz. Voor de één is dat weggelegd, voor de ander niet. Jammer dan. Shit happens, nietwaar?
Maar we vinden barmhartigheid belangrijk. Dat kan in de vorm van liefdadigheid, zoals directe hulp aan een bedelaar. Of met een rechtvaardig beleid dat structurele armoede tegengaat.
Zo zouden we bijvoorbeeld minder moeten vliegen. Klimaatactivisten wordt vaak hypocrisie verweten: wel actievoeren tegen fossiele subsidies maar daarna net zo gemakkelijk naar Tokio of Australië vliegen. We leven tenslotte in een vrij land, nietwaar? Maar die vrijheid wordt wel beperkt door wetten. Dat we niet door rood rijden, is niet omdat we uit eigen beweging solidair zijn met andere weggebruikers, maar omdat dat wettelijk zo is bepaald. Reguleren van ons consumptiepatroon is net zo belangrijk.
Consumptiepatroon van 1978
In het boek Das Ende des Kapitalismus pleit de Duitse Ulrike Herrmann voor een terugkeer – met behoud van de technische en medische verworvenheden van nu – naar het consumptiepatroon van 1978. Dat betekent een halvering ten opzichte van 2024. Niet op basis van vrijwilligheid, maar op basis van een puntensysteem. ‘Oei’, hoor ik u al denken. ‘Zeker net als in de Tweede Wereldoorlog?’ Ja, inderdaad, alleen dan niet tijdelijk, maar permanent.
Laten we beginnen met een puntensysteem voor vliegreizen. Eerst stelt de overheid vast hoeveel vlieguren Nederland te vergeven heeft op basis van milieu- en klimaatgrenzen. Die uren worden dan gelijkelijk verdeeld over alle inwoners. Ieder heeft recht op evenveel punten waarmee je naar eigen inzicht een ticket kunt kopen, bijvoorbeeld per vijf jaar tweemaal een continentale vlucht, of éénmaal een intercontinentale.
Iemand die meer wil vliegen, moet punten bijkopen. Er zijn arme mensen die bijna nooit vliegen, die niet eens geld hebben om op vakantie te gaan. Rijke mensen kunnen hun punten kopen. Zo blijft het aantal vlieguren beperkt. Goed voor klimaat en milieu, en armeren kunnen hun inkomen aanvullen. Vliegen op de bon? Ik zou zeggen: ‘Doen!’
Janneke Donkerlo, journalist
Lees ook:
Buurman, die vliegreisjes zijn helemaal niet goed
Wees niet bang om met de vinger te wijzen naar de ander, meent schrijver Jan Drost. Dat is juist een teken van respect.