Direct naar artikelinhoud
NieuwsGiro d'Italia

Merlier overleeft lastige finale en sprint naar emotionele zege in Giro

Tim Merlier vormt aan de aankomst in Fossano de letter W met zijn handen, een eerbetoon aan Wouter Weylandt.Beeld ANP / EPA

Toeslaan bij de eerste sprintkans: het is stilaan het handelsmerk van Tim Merlier. In de Giro boekte hij zijn achtste overwinning van het seizoen. ‘Ik heb meer in mijn mars dan sommigen denken.’

Sinds Tim Merlier zichzelf op de weg ontdekte, won hij al twaalf keer de eerste massasprint in een rittenkoers. Zijn lijstje oogt indrukwekkend: Tour d’Alsace 2019, Giro 2021, Tour 2021, Benelux Tour 2021, Tirreno-Adriatico 2022, Ronde van Oman 2023, UAE Tour 2023, Parijs-Nice 2023, Ronde van Polen 2023, Ronde van Slovakije 2023, UAE Tour 2024 en nu Giro 2024.

Merlier heeft er geen verklaring voor. Hij deed een journalist wel dagdromen en die gaf hem prompt de bijnaam ‘de magiër’. “Dat klinkt wel goed, maar ik heb eigenlijk al een andere bijnaam: de raket van Wortegem.”

Merlier blijft het liefst gewoon de jongeman uit de Vlaamse Ardennen, die als jonge snaak vaak ging trainen met Wouter Weylandt. “De dag dat hij stierf in de Giro, 9 mei 2011, staat in mijn geheugen gegrift. Toen ik in 2021 een eerste keer won in de Giro vormde ik op de streep het WW-gebaar om hem te eren. Deze keer deed ik dat opnieuw. Ik wil zo tonen dat hij niet is vergeten. Zijn goede vriend Iljo Keisse is onze ploegleider in de Giro.”

Speciaal bezoek

Keisse was gepakt door het zegebaar van Merlier. “Prachtig. Hij had er op voorhand niets over gezegd. Het komt helemaal uit zichzelf. Het toont wat voor een mooie en oprechte mens hij is.”

Op de eerste dag van de Giro brachten de zus en ouders van Weylandt een bezoek aan het peloton. Na de openingsrit gingen ze dag zeggen aan de bus van Soudal-QuickStep. Keisse: “Een emotioneel moment. Het deed deugd om nog eens op het gemak met hen te kunnen babbelen.”

Op dag drie van de Giro kreeg de Belgische ploeg nieuw bezoek. Partner Cameron Vandenbroucke en zoontje Jules kwamen Merlier aanmoedigen. “Ik denk dat ze bloemen wil.” Vandenbroucke, vier uur later: “Ik ben zeer tevreden, zeker omdat Jules erbij is. Dat motiveert Tim.”

Aanval Pogacar

Missie volbracht, al was het geen massasprint van dertien in een dozijn. De finale was lastig. Zeker toen Tadej Pogacar besloot te demarreren in de laatste drie kilometer. “Ik wist dat er iemand had aangevallen, maar ik zat te ver in het peloton om te zien wie. Pogacar? Misschien was hij wat kwaad dat de sprinters probeerden zijn systeem te flikken. (lacht) Misschien moeten we de komende dagen kalm blijven en hem niet boos maken.”

Keisse: “Het tempo lag echt hoog op de laatste klim, maar Alaphilippe heeft het laatste gaatje op Pogacar gedicht en dan werd Merlier door Van Lerberghe en Lamperti in positie gebracht.”

Merlier: “Sommigen twijfelden of ik deze finish aankon, maar ik weet dat ik meer in mijn mars heb dan sommigen denken. Ik heb getoond dat ik geen slechte renner ben.”

Looptrainingen

Merlier zet elk jaar stappen als atleet, met dank aan Vandenbroucke. Bij de jeugd was ze Belgische top in het veldlopen, door blessures moest ze stoppen. In februari vorig jaar beviel ze van een zoontje, maar vorige week liep ze een wedstrijd van tien kilometer in minder dan veertig minuten.

Merlier: “Ze is nogal fanatiek. Na de zwangerschap wilde ze weer fit zijn. Ze is aan het trainen voor de 20 kilometer van Brussel.”

Merlier zelf heeft ook zijn (loop)conditie opgekrikt. “Tot Tirreno-Adriatico heb ik wekelijks gelopen. Ik heb veel progressie geboekt. Voordien liep ik mijn duurtrainingen aan 5:00 à 5:30 per kilometer, op het gemak. Nu loop ik tijdens een duurtraining in een tempo tussen 4:30 en 4:45 per kilometer.”

De snelste op de fiets blijft Merlier. Hij draagt ook de paarse puntentrui. Rit vier is weer een uitgelezen kans voor de sprinters. Van de top van de Capo Mele, op minder dan 2,5 kilometer voor de streep, gaat het zo goed als bergaf naar Andora. De laatste 800 meter zijn helemaal plat en rechtdoor.