Heeft de hiphop een nieuwe ‘burgeroorlog’?

‘Beste Adonis, het spijt me dat die man je vader is”, rapt de Amerikaanse artiest Kendrick Lamar op zijn nummer Meet the Grahams. ‘Die man’ is de Canadese artiest Drake. Adonis is de zoon van Drake en het nummer is een zogeheten disstrack. De vete tussen Kendrick Lamar en Drake is wereldnieuws, en is door Amerikaanse media als Rolling Stone en Billboard al spottend omgedoopt tot ‘Hiphop’s Civil War’ – een verbale burgeroorlog van de hiphop. Een rits grote rappers en producers is erbij betrokken: van rappers J. Cole, Future en A$AP Rocky tot producers Metro Boomin, The Alchemist en Mustard. Wat is hier aan de hand?

Waar Lamar en Drake in het begin van hun carrières nog graag samenwerkten, zoals op het befaamde nummer ‘Poetic Justice’ (2012), rommelt het al jaren tussen de twee. Al was het lang een speldenprikje hier en daar, is het kookpunt in een paar weken tijd opeens wel heel snel bereikt. De ‘beef’ wordt namelijk steeds persoonlijker – van doodsbedreigingen over en weer tot niet gestaafde beschuldigingen over familieleden, pedofilie en verborgen kinderen.

De grote drie

Kendrick Lamar, Drake en J. Cole worden door de hiphopwereld gezien als de beste drie artiesten van het moment (‘The Big Three’). Op het nummer ‘First Person Shooter’, een track van Drake en J. Cole uit oktober 2023, rapt J. Cole dat hij en Drake de beste zijn. Lamar vond van niet en dus rapt hij op ‘Like That’, een nummer met Future en producer Metro Boomin, „Motherfuck the Big 3, n*gga, it’s just Big Me!” Hierop reageerde J. Cole dan weer met de track ‘7 Minute Drill’, waar hij stelt dat het oeuvre van Lamar niet veel voorstelt. Lamar won onder andere een Pullitzer-prijs voor zijn album DAMN. (2017).

Maar nadat Cole een paar dagen later publiekelijk verkondigde dat hij spijt had van zijn diss, haalde hij het nummer zelfs van zijn album. Het kwam hem op hoongelach te staan, zowel vanuit de publieke opinie als van Lamar en, opvallend genoeg, van Drake. Want verontschuldigen voor een diss, dat doe je niet. In de wereld van hiphop sta je achter je teksten. Inmiddels wordt het op sociale media als een wijze keuze beschouwd dat Cole al vroeg de benen nam, want de disstracks tussen Lamar en Drake beginnen groteske vormen aan te nemen.

De disstrack

Het fenomeen disstrack is net zo oud als hiphop zelf. Je gebruikt poëzie en muziek om ruzies uit te vechten: klinkt goed en het is voor wereldsterren ook een manier om te bewijzen dat ze hun ‘street credibility’ nog hebben behouden. Helaas blijft het niet altijd bij poëzie. Neem Tupac en The Notorious B.I.G. (Biggie Smalls). In de jaren negentig brachten zij eigenhandig de rivaliteit tussen hiphop uit de West Coast (Los Angeles) en East Coast (New York) tot leven. In 1993 waren ze nog vrienden, in 1994 werd Tupac neergeschoten in New York, een aanslag die hij overleefde. Hij beschuldigde Biggie en de zijnen ervan, waarop Biggie met de disstrack ‘Who shot ya?’ kwam. Hier stelde Tupac de track ‘Hit ‘em up’ tegenover. Het zijn twee iconische nummers, de dreigende teksten laten echter weinig aan de verbeelding over. In 1996 werd Tupac doodgeschoten, zes maanden later vond Biggie op dezelfde manier zijn graf. Bewijs dat de één schuldig is aan de moord van de ander is nooit gevonden.

Streamingcijfers

De vete tussen Lamar en Drake is de grootste ruzie in hiphop sinds Tupac en Biggie, vooral vanwege de nieuwe rol van sociale media en streamingcijfers. Lamars disstrack ‘Euphoria’ was met negen miljoen streams op één dag de meest gestreamde hiphoptrack op de debuutdag (inmiddels is het nummer 35 miljoen keer gestreamed op Spotify). De teller van ‘Like That’, de eerste diss van Lamar aan het adres van Drake en J. Cole staat inmiddels op 221 miljoen streams. Drakes reactie ‘Push Ups’ kwam op nummer twintig van de ‘Billboard Hot 100’ lijst binnen, de belangrijkste hitlijst in de Verenigde Staten, en is op moment van schrijven 55 miljoen keer gestreamd.

Het publiek hoeft niet meer te wachten op radio of tv om naar de diss te luisteren, maar kan al een minuut nadat de track de studio verlaat een oordeel vellen. De vraag hoe snel de een reageert, voedt de productiviteit: op moment van schrijven brachten Lamar en Drake gezamenlijk maar liefst tien disstracks uit, waarvan acht in de afgelopen twee weken.

Venijnige teksten

Dat is te veel om hier te ontleden, maar vooral Lamar dendert met de ene na de andere track over Drake heen. Lamar beschuldigt Drake met venijnige teksten van zware daden: Drake zou een slechte vader zijn, een dochter verbergen (net als hij met zijn zoon Adonis ooit had gedaan), en een pedofiel zijn. Ook zou hij qua huidskleur te licht zijn om het n-woord te mogen gebruiken, maar toch doet Drake dat veelvuldig.

Drake stelt op zijn beurt onder andere dat Lamars verloofde vreemdgaat en bezwangerd is door een van Lamars beste vrienden. Ook zou hij Lamar valse informatie hebben gegeven over het hebben van een verborgen dochter, zodat Lamar erop zou duiken. Op de aantijgingen van pedofilie reageert hij op zijn jongste track ‘The heart part 6’: „If I was fucking young girls, I would have been arrested. I’m way too famous for this shit you just suggested.”

Wat er waar is van alle beschuldigen en waar deze ruzie nog heen zal gaan, weet niemand. Maar dat het conflict goed is voor de zaken en de muziek, dat is wel duidelijk.