Humans of Amsterdam: ‘Het beeld van wat voor moeder ik wilde zijn, viel uit elkaar’

“Het kwam, denk ik, vooral door sociale media. Voordat ik moeder werd, had ik een soort beeld van wat een moeder moest zijn.

Toen we besloten dat we er klaar voor waren, lukte het niet meteen. Ik begon me gelijk zorgen te maken. Ik kom uit een grote familie, dus ik voelde de druk. Niet dat er druk op mij werd gezet, die druk creëerde ik vooral zelf.

Na een paar maanden raakte ik zwanger. Dat was een hele opluchting. Ik dacht: als de baby er straks is, ga het allemaal zelf doen. Ik zorg ervoor dat ik niemand om hulp hoef te vragen. Ik wilde het soort moeder zijn dat altijd beschikbaar zou zijn voor haar zoon.

Tijdens mijn bevalling kreeg ik een flinke realitycheck. De bevalling was zwaar, waardoor ik de eerste dagen bijna niets kon. Daardoor moest mijn man vooral voor de baby zorgen. Hij had nauwelijks ervaring met baby’s en toch wist hij direct hoe hij voor onze zoon moest zorgen. Dat vond ik zo mooi om te zien, maar tegelijkertijd voelde ik me enorm schuldig.

Mijn beeld van wat voor moeder ik wilde zijn, viel uit elkaar. Het duurde even, maar inmiddels ben ik een stuk realistischer. Onze zoon is nu twee en gelukkig hebben we onze draai als ouders gevonden. Ik heb vooral geleerd dat ouders zich goed moeten voelen, om goede ouders te kunnen zijn. Soms tijd voor jezelf hebben, is daar een cruciaal onderdeel van.”