Hoe breng je oorlog ter sprake bij kinderen en jongeren? Deze drie jeugdboeken zijn een goed begin
Recensie
In Wat ons nog rest volgen we een 17-jarig meisje in het Berlijn van april 1945. In de verwoeste stad hoort ze dat de Russen eraan komen. Het rommelen van de artillerie in het oosten klinkt elke dag dichterbij. Om haar heen heerst angst, chaos en onzekerheid. Waar is ze veilig? Iedereen probeert te overleven en tussendoor komen de bewoners bij elkaar in de schuilkelders tot de bombardementen voorbij zijn.
Wanneer de schuilkelder geen uitkomst biedt
Bij het doorbladeren van dit aangrijpende, beklemmende boek valt meteen de leegte van de bladzijden op. De zinnen zijn kort, de taal is beknopt, eenvoudig en poëtisch en over elke zin lijkt nagedacht. Ondanks de 238 bladzijden is het verhaal daardoor snel uit, maar zo beknopt als het is, zo groot is ook de impact op de lezer.
Juist de bijzondere versvorm (verhalende poëzie) en de beknopte taal zorgen ervoor dat je meegezogen wordt in de gebeurtenissen. De zinnen hameren de rauwheid en gruwel van de oorlog erin.
