Gehandicapte fietsers worstelen met parkeren in Amsterdam: ‘Foutparkeren is vaak de enige optie’

Onrust. Dat is misschien nog wel de beste omschrijving van wat Nico Jonk (60) ervaart als hij zijn driewielfiets op het Leidseplein parkeert: “Ik heb al meerdere bonnen gehad met de tekst dat mijn fiets binnen een uur zou worden verwijderd. Gelukkig ben ik er telkens op tijd bij geweest, maar je denkt wel: wat moet ik dan?”

Want waar het op het Leidseplein inmiddels de bedoeling is dat iedereen zijn fiets in de ondergrondse parkeergarage stalt, is dat voor Jonk geen optie: “In die stalling naar beneden gaan is al vrij gevaarlijk, maar kan misschien nog net. Maar vervolgens lukt het absoluut niet om de garage weer uit te komen.” Het omhoogduwen van de fiets door de steile fietsgoot is geen optie voor Jonk, die vanwege een dwarslaesie gebruikmaakt van een driewieler.

Afgevoerd naar fietsdepot

Ook andere parkeermogelijkheden zijn lastig voor driewielfietsers, zegt Nicolette Besemer. Als voorzitter van actiegroep Onbeperkt West en Nieuw-West strijdt ze voor een toegankelijkere stad voor mensen met een handicap. “Deze fietsen passen niet in normale rekken. En als er al plek is in een parkeervak, is je fiets als je terugkomt vaak dusdanig ingebouwd dat je ’m er met geen mogelijkheid meer uit krijgt. De meeste mensen kunnen dat oplossen door wat fietsen aan de kant te schuiven, maar als je een fysieke beperking hebt, lukt dat gewoon niet. Soms moet je je fiets dan zelfs achterlaten.”

Zelfs speciale parkeervakken voor mensen met een handicap bieden niet altijd uitkomst. Besemer: “Op het Leidseplein zijn speciale parkeerplekken voor fietsers met een handicap. Maar deze zijn onbruikbaar omdat ze altijd vol staan met gewone fietsen.”

Foutparkeren is daarom vaak simpelweg de enige optie, vertelt een vrouw uit West, die liever anoniem wil blijven: “Mijn driewielfiets is ook een keer bijna verwijderd. Sindsdien durf ik niet meer buiten de vakken te parkeren, terwijl dat eigenlijk niet anders kan.”

Ze vreest dat haar fiets de volgende keer wordt weggevoerd naar het fietsdepot in Westpoort: “Dat is moeilijk bereikbaar en voor iemand met een beperking al helemaal geen doen.”

Daarom kiest ze – als ze niet zeker weet dat ze haar fiets fatsoenlijk kwijt kan – steeds vaker voor het openbaar vervoer: “Maar dan heb je wel minder bewegingsvrijheid.” En als ze tóch haar fiets buiten de vakken parkeert, bijvoorbeeld om naar de bioscoop te gaan, levert dat vooral een flinke hoeveelheid stress op: “Tijdens de film zit ik dan de hele tijd op hete kolen omdat ik bang ben dat mijn fiets straks weg is. Dat kan niet de bedoeling zijn: een fiets moet juist voor vrijheid zorgen.”

Nieuwe parkeerplekken

De gemeente zegt dat handhavers rekening houden met de parkeerperikelen: “Het uitgangspunt is dat fietsen waaraan je overduidelijk kunt zien dat ze van iemand met een beperking zijn, niet naar het fietsdepot worden gebracht.”

Actiegroep Onbeperkt West en Nieuw-West pleit voor meer parkeerplekken voor aangepaste fietsen bij winkelcentra, treinstations en theaters. Ook wil de actiegroep dat bestaande fietsparkeerplekken voor gehandicapten beter worden vrijgehouden. De gemeente erkent dat er te weinig parkeerplekken zijn voor fietsen van mensen met een beperking en laat weten bezig te zijn met nieuwe locaties.

Er zijn op dit moment zeven plekken in Amsterdam met speciale parkeervoorzieningen voor aangepaste fietsen, zoals op het Leidseplein en bij ziekenhuis OLVG in Oost. Nog voor de zomer moeten daar een aantal nieuwe locaties bijkomen: bij de Hallen in West en de Sint-Nicolaaskerk, tegenover het Centraal Station. Deze locaties worden in overleg met belangenorganisaties of op directe aanvraag van gebruikers gerealiseerd.