Al die discussies over het aanbod van genade en de Dordtse Leerregels gaan voorbij aan iets cruciaals

Er is in allerlei media een verhitte strijd gaande over Dordt. ‘Dordt’ staat voor de Dordtse Leerregels, die zijn vastgesteld op een synode in 1619. Ze gaan over de verhouding van menselijke beslissingen en handelen van God in de redding van mensen. De discussie is aangezwengeld door Gert van den Brink en intussen neemt een groot deel van reformatorisch Nederland er deel aan.

Kern van het debat is het aanbod van de genade. Aan wie wordt in de preek de genade aangeboden? Aan alle mensen? Of alleen aan de uitverkorenen? Of nog anders? De fijne nuances en onderscheidingen zijn eindeloos. 

Dan denk ik: ‘aanbod der genade’? Hoezo? Het gaat toch om het evangelie? En het evangelie is toch niet een soort koopwaar die je wordt aangeboden? Er is genade verkrijgbaar. Wat moet je doen om die te krijgen? Is die vrij verkrijgbaar? Of is het een limited edition – alleen voor een geselecteerde groep? Genade als koopwaar. Het doet me denken aan de  middeleeuwse aflaat. Alleen geen geld, maar andere betaalmiddelen. ‘Zodra de bevinding in het kistje klinkt, het zieltje in de hemel springt.’ Voor ‘bevinding’ ma..