Creative director Gover Meit over songfestivalact Joost Klein: ‘Het blijft mij raken’

Wat doet de creative director van Joost Klein precies?

Gover Meit: “Ik vertaal de geweldige ideeën die Joost heeft naar de praktijk. Ik heb de act niet zozeer bedacht, maar ben er om alle mensen die aan dit nummer werken bij elkaar te krijgen. Van techniek tot uitvoerenden. Vergelijk het met de bouw van een cruiseschip. Daarvoor leveren allerlei bedrijven onderdelen aan, tot het in de haven in elkaar wordt gezet.”

Jullie zijn al negen maanden bezig met het vormgeven van de act die in Malmö te zien zal zijn. Wat heeft op jou de meeste indruk gemaakt?

“Joost is een totaalkunstenaar. Over elk aspect van deze creatieve productie heeft hij zijn licht laten schijnen. Hij heeft bij wijze van spreken de mieren die straks in Malmö over de stoep marcheren laten weten hoe ze precies moeten lopen om het er het best uit te laten zien.”

“Daarbij speelt hij het elke keer klaar om ook mensen die ver van hem afstaan erbij te betrekken en voor zich te winnen. Neem de lichtregisseur die Joost en ik afgelopen najaar voor het hebben ontmoet. Een oude, zeer ervaren rot in het vak die al ontzettend veel voorbij heeft zien komen. Toen we aan tafel schoven, dacht ik: o jee, dit is vast een chagrijn die geen zin heeft in de jeugd.”

“Die man gaf toe dat hij nog nooit van Joost had gehoord, maar vertelde dat hij de avond ervoor op internet op zoek was gegaan en tot diep in de nacht al zijn video’s had bekeken, zo geweldig vond hij het. Wij kregen bijna tranen in de ogen. Iedereen heeft bij het creëren van de act duizenden meters meer gelopen dan waarvoor ze waren ingehuurd.”

Jij bent een van de weinigen die de act al heeft gezien. Hoe gaat deze in Europese huiskamers binnenkomen?

“Hoewel het moeilijker te verwezenlijken is met een Nederlandstalig liedje, hoop ik heel vurig dat de mensen het verhaal van het liedje zullen begrijpen. Ik wil dat mensen er met open mond naar kijken en meedansen, maar dat ook niet-Nederlandstalige mensen begrijpen waarmee we bezig zijn.”

“Ik heb in mijn leven veel Eurovisieacts gezien en vaak zijn ze heel veilig of juist zó absurd dat je je afvraagt wat je zojuist is overkomen. Joost en ik streven altijd naar originaliteit, we hebben iets willen maken dat zowel Eurovisiewaardig is als onze authentieke stempel draagt. Wij vinden daar op een heel vernieuwende manier een weg in. Dat is een perfect huwelijk geworden, wat mij betreft. Een conceptueel kunstenaar als Joost heb ik niet eerder gezien op het songfestival.”

Bij een min of meer ludieke act is het bewezen lastiger om de vakjury te pakken dan het thuispubliek. Terwijl in de finale ook de vakjury’s meekijken.

“We zijn ons daar bewust van, het is inderdaad spannender hoe de jury’s gaan reageren dan de kijkers. We proberen de jury’s warm te laten lopen voor onze wat hedendaagse manier van optreden. Ik denk dat wij iets brengen wat nog niet eerder zo is gedaan, als het gaat om het met elkaar verbinden van het feest en de traan.”

“Om mij heen hoor ik wel geluiden dat de jury’s kritisch zullen zijn op de muziek en dat Joost niet echt zingt. Maar het is een ontzettend muzikaal liedje met een hoop detailwerk. Met referenties aan vroeger, bijzondere tonen en klanken bij elkaar. Ik durf te zeggen dat geen enkele andere kandidaat dit nummer zo kan brengen als Joost. En wat is zang? Zang is altijd in ontwikkeling. Als je dat ontkent, sluit je veel muziek buiten.”

“Joost is al maandenlang aan het trainen met zijn stem, krijgt bijna dagelijks zangles en doet conditietraining. Dat heeft hem naar een hoger niveau gebracht. Bij zijn liveoptredens in 013 en de preparty’s hield hij zich wat dat betreft nog in. Ik vind dat Joost goed kan zingen.”

Hoe zal deze act zich uiteindelijk nestelen in ons collectieve Nederlandse geheugen?

“Dat is een mooie en meteen ook lastige vraag. Ik moet voor alle Nederlanders tegelijk spreken. Ik noem het een cadeau. Wij hebben geprobeerd het mooiste cadeau te knutselen voor ons allemaal. Het lied en de clip hebben al kinderen, eenzame mensen en ook creatieve mensen gestimuleerd. Ik heb de act nu al honderden keren gezien en hij blijft mij raken. Ik vermoed dat ook andere mensen straks bij de live-uitvoering met een brok in hun keel zullen zitten. Laat het iets zijn waar we ook in de jaren hierna met plezier op terugkijken en geïnspireerd door blijven raken. Ik hoop dat we het opnemen in het Nederlandse televisiecanon.”