Een Friese variant van Joe Exotic uit Tiger King was de oppasser van het roofdieropvangcentrum geenszins

De wandelserie Dwars door de Lage Landen is ongekend populair, mede dankzij de charme van de drie Belgische makers: presentator Arnout Hauben, geluidsman Ruben Callens en cameraman Philippe Niclaes. Immer goed geluimd lopen ze door Nederland en België, in dit tweede seizoen leggen ze duizend kilometer af, van Lauwersoog naar De Panne in België. Het is slow-tv die je bij omroep Max zou verwachten, maar die opvallend genoeg door de VPRO wordt uitgezonden.

Onderweg spreekt Hauben gewone mensen aan voor gesprekjes die vaak verrassend snel de diepte in gaan. In dat opzicht doet hij denken aan Raven van Dorst, die in het programma Nachtdieren nachtelijke gesprekspartners ook de grootste geheimen weet te ontfutselen.

De tweede aflevering begon redelijk spectaculair met leeuwengebrul op het Friese platteland. Een bezorgde Hauben hield een automobilist aan die wist te vertellen dat het trio het roofdierenopvangcentrum hoorden waar hij naast woont. Of hij niet bang was dat er dieren ontsnapten, vroeg Hauben zich af. “Er zijn weleens twee tijgers ontsnapt. Toen moesten we een paar uur binnenblijven. Geen spannend verhaal,” antwoordde de nuchtere Fries.

Ook in het roofdierenopvangcentrum zelf waren geen spannende verhalen op te tekenen, al had de oppasser ooit gevluchte dieren uit Syrië opgevangen aan de Turks-Syrische grens. Maar een Friese variant van Joe Exotic uit de Netflixserie Tiger King was hij geenszins.

Dwars door de Lage Landen moet het hebben van ontmoetingen met mensen die niet opvallen maar toch bijzondere verhalen hebben. Zoals voormalig landloper Jan, die in de veenkolonie Wilhelminaoord een huis had gekraakt. Ooit was hij kok, maar op zijn 32ste besloot hij naar Rome te lopen. “Daar heb ik zeven maanden over gedaan. Ik wil dat mensen straks bij mijn graf staan en zeggen: ‘Dat was die idioot die naar Rome is gelopen’.”

“Romantiseren we het zwerversleven niet te veel?” vroeg Hauben hem. “Wat is er mis met romantiek?” riposteerde de voormalige landloper.

Terecht, want juist Dwars door de Lage Landen romantiseert het wandelen en de ontmoetingen onderweg. Het is altijd mooi weer – althans, in deze aflevering – iedereen is aardig en als op een hete dag een café dicht is, is er altijd wel iets te drinken in de volgende plaats. En met die wandelromantiek is inderdaad niets mis.

Meer tv-recensies? Lees alle afleveringen van Han Lips in ons archief. Lees ook de wekelijkse rubriek Sterrenstof, waarin we de mediaweek doornemen. Reageren? hanlips@parool.nl.