In het Duitse leger verloor Peters vader zijn benen. ‘Het betekende honger voor ons gezin’

Interview
De vader van Peter Gaiser uit Kaapstad vocht tijdens de oorlog noodgedwongen in het Duitse leger. In Rusland verloor hij zijn benen als gevolg van bevriezing. Eenmaal thuis vond hij geen werk. ‘Dat betekende honger.’
Wisanne de Reus Wisanne de Reus
maandag 29 april 2024 om 01:36 aangepast 06:39
beeld Peter Gaiser

‘Mijn vader vocht tijdens de Tweede Wereldoorlog in het leger van Hitler. Mijn moeder bleef met mijn oudere broer en oudere zus achter in Bühl, een plaats in het Zwarte Woud. In 1945 werd ik geboren. Deze gezinsfoto is een paar jaar na de oorlog genomen.

Het Duitse leger was niet uitgerust voor gevechten in het ijskoude Rusland. Mijn vader bracht meerdere nachten door in zijn jeep en door de kou liep hij bevriezingsverschijnselen op. Daardoor moest er van zijn beide benen een gedeelte worden geamputeerd: zijn ene been werd vanaf de knie geamputeerd, zijn andere vanaf de enkel. Toen hij in 1945 weer thuis kwam, was hij niet alleen gehandicapt, maar hij kon ook geen werk vinden. Dat betekende honger voor ons gezin. Vaak gingen we zonder een..

Mail de redactie
Mail de redactie
Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.
'Zelf houd ik van de wat luxere en exclusievere schoenen en sneakers.'

Daan is onderdeel van een community met adoptiekinderen: 'We geven elkaar advies over racisme'

Daan de Kleuver (22) uit Ede had veel meer schermtijd toen hij niet goed in zijn vel zat. Nu houdt hij zich onder meer bezig met zijn opleiding schoenen ontwerpen en community’s met mensen die ook geadopteerd zijn.

Joost: 'We werden verliefd op het huis vanwege z’n charmante bakkershuisje, het gezellige grindpaadje en de grote tuin.'

Joost kocht een jarendertigwoning: 'Ik geniet van wat nog onaf is, of het nu om mensen gaat of een tuin'

Joost Schutte (33) werkte jarenlang bij het Korps Mariniers en hechtte nooit veel waarde aan zijn woonplek. Tegenwoordig is hij een bevlogen jongerenwerker, en na een dag vol werk vindt hij rust in zijn tuin.

Bas Dekker: 'Ik begin geen nieuwe relatie meer.  Als iemand het probeert, zeg ik dat ze haar energie niet in mij moet steken.'

Bas ging naar Frankrijk om af te kicken van de liefde. 'Mijn laatste liefde had zoveel impact op me'

Bas Dekker (51) uit Clermont-Ferrand heeft geen relatie. 'Ik geloof dat een mens niet is gemaakt om alleen te blijven. Maar het kan wel de uitkomst zijn, als er iets groters voor in de plaats komt'

Paul Schenderlling: 'Vanuit de filosofie van ‘genoeg’ proberen wij ons leven in te richten.'

Zo besteedt filosoof Paul Schenderling zijn geld: 'Wie hulp vraagt aan elkaar, verstevigt de band'

Amersfoorter Paul Schenderling (36) bespaart op inkomsten en uitgaven en probeert met zijn gezin te leven vanuit de filosofie van genoeg. 'Rijk en arm kunnen elkaar helpen om meer mens te worden.'

Als jongen maakt Henk van den Herik de bombardementen in Rotterdam mee. 'We waren geschokt tot in de vezels van ons bestaan.'

Henk van den Herik (92) had als kind 'vreemde gedachten' over Joden. 'Ome Leen vond Hitler een aanpakker'

Het bombardement op Rotterdam ziet hij nog voor zich alsof het pas gebeurd is: de oorlog is bij Henk van den Herik (92) in het geheugen gegrift. ‘Ik heb me altijd geschaamd voor mijn gedachten.’

Edwin Meerman (links) en eigenaar Herk van Hoof in het bruine café waar Pierre Kartner zijn bekende liedje over schreef. Nog steeds worden er in ’t Schippershuis hardgekookte eieren geserveerd.

Het aantal cafés daalt, maar in dat kleine café aan de haven zijn de mensen nog gelijk en tevree

Het klassieke café dreigt uit het straatbeeld te verdwijnen. In tien jaar tijd was in zo’n tweeduizend cafés het laatste rondje écht de laatste. Maar dat kleine café aan de haven van Hoorn doorstaat de tand des tijds.