Sterke start op Amsterdamse beurs voor opkoopfonds CVC, moederbedrijf van drogisterijketen Douglas

Driemaal lijkt scheepsrecht. CVC stelde de beursgang twee keer uit, eerst wegens de Russische invasie van Oekraïne en daarna vanwege de Hamas-aanval in Israël. Nu durfde het bedrijf, ondanks de sinds vorige week oplopende spanningen tussen Israël en Iran, niet opnieuw terug te deinzen.

Overigens blijft het grootste deel van de aandelen in handen van bestaande eigenaren. CVC liet vrijdag slechts 13 procent van het totale aandelenkapitaal los op de beurs. Dat leverde het fonds zo’n 2,3 miljard op. Het vermogen van de Nederlandse medeoprichter en belangrijk aandeelhouder, Rolly van Rappard, groeide in de paar uur na het debuut met 180 miljoen euro.

CVC is mede-eigenaar van onder meer drogisterijketen Douglas, horlogemaker Breitling, dierenwinkel Petco, theemerk Lipton, de voetbalcompetities van Spanje en Frankrijk en honderd andere bedrijven. Bij elkaar heeft het 186 miljard euro in beheer voor pensioenfondsen, investeringsfondsen en vermogende particulieren. Het verdienmodel: instappen, de zaak winstgevender maken, en weer uitstappen.

Geen windeieren

Van Rappard en enkele kompanen beheerden het fonds Citicorp Venture Capital voor Citibank toen ze in 1993 besloten zelfstandig verder te gaan. Daarbij surften ze nog enige jaren door op de klanten die ze al hadden, om daar in de loop van de tijd nieuwe klanten met nieuw kapitaal aan toe te voegen.

Dat heeft hen geen windeieren gelegd. De winsten die werden behaald kwamen voor het grootste deel ten goede aan de partners, middels bonussen en premies. Het vermogen van Van Rappard, een adellijke ridder uit Aerdenhout, werd voor de beursgang van CVC door Quote geschat op 1,4 miljard euro. Hij woont inmiddels in onder andere Londen en bezit samen met een van de andere oprichters van CVC een superjacht ter waarde van 50 miljoen euro.

Van Rappard heeft, in tegenstelling tot sommige andere medeoprichters, geen aandelen verkocht bij de beursgang. Hij heeft nog steeds 6,7 procent in handen. Bij de huidige koers zijn die bijna 1,1 miljard euro waard. Hij blijft ook aan als medevoorzitter van de raad van commissarissen van het nu beursgenoteerde bedrijf.

Gigantische kosten

De enorme bonussen die de medewerkers ontvangen zijn in zekere zin ook de zwakke plek van CVC. Volgens het prospectus – een folder vol (financiële) informatie die een bedrijf bij een beursgang verplicht moet publiceren – blijft maar 30 procent van het verdiende geld bij een exit, waarbij een bedrijf waarin is geïnvesteerd weer wordt verkocht, in CVC zitten. De rest wordt verdeeld over de partners, de managers en het team dat de investering heeft beheerd.

Anders gezegd: de kosten van de bedrijfsvoering zijn gigantisch. Ondanks de grote winsten die door dit soort opkoopfondsen worden geboekt, zien aandeelhouders daar dus relatief weinig van terug.

Analist Corné van Zeijl wees in dat verband in zijn column in het Financieele Dagblad donderdag op een indexfonds met 89 beursgenoteerde private-equitybeheerders zoals CVC. Dit fonds doet het sinds de introductie zestien jaar geleden 22 procent slechter dan de algemene aandelenindex.

Kennelijk maakt dat voor belangstellende beleggers vrijdag niet uit. De koers stond aan het einde van de ochtend op 17,17, ruim 3 euro boven de uitgiftekoers van 14 euro.