Union spoelt reeks nederlagen door met 0-3-zege tegen Antwerp en blijft in titelrace

“Montrez que vous en avez.”

Toon dat jullie er hebben. Wat dan? ‘Des couilles’. Ballen.

Het spandoek van de Union-fans was duidelijk. Ontevreden met de nul op twaalf en de inzinking van de Brusselaars. De momenten van opwinding waren schaars de eerste vijfenveertig minuten.

Beide ploegen voetbalden één helft lang ondermaats. Zonder schwung of drive. Te traag tempo, te weinig durf, geen creativiteit, irritante fouten en misverstanden. Kansen? Nul, zero. Lammens moest één bal pakken. Een afgeweken schotje van Rasmussen vlak voor de rust. Moris keek werkloos toe. De Luxemburger moest het doen met wat terugspeelballen van zijn defensie. Scheidsrechter Laforge verloste iedereen uit zijn lijden na één minuut blessuretijd. Trainers, spelers, supporters. Het mooiste kwam vlak na het fluitsignaal van Laforge. Chidera Ejuke liet een hoge bal doodvallen op zijn wreef. Toch één seconde voetbalgenot. Voor zij die het gezien hebben, tenminste.

Mensen die hun televisie intussen hadden afgezet - of naar een andere zender waren geswitcht - hadden ongelijk. Union kreeg meteen na de rust een vrije trap schuin voor doel.

Puertas zette zich achter de bal en trapte die pardoes in de winkelhaak. Een geniale ingeving van de middenvelder. Je moet het zien, je moet het durven, je moet het doen. De Spaanse Zwitser sleurt zijn ploeg wel vaker over een dood punt heen.

De Brusselaars voetbalden in de tweede helft scherper en snediger. Zoals ze dat het hele reguliere seizoen eigenlijk gedaan hebben. Het doelpunt gaf hen vleugels. Combinaties lukten, de dynamiek veranderde helemaal. Tien minuten na het openingsdoelpunt werd Amoura diep gestuurd door Puertas. De Algerijn was sneller dan Alderweireld en werkte koeltjes af. Het was zijn eerste doelpunt sinds 28 februari. Bijna twee maanden stond hij droog. De Bosuil zeurde. Zag dat het niet goed was. Antwerp had een stroomstoot nodig op het veld. Maar het voetbalde flets. De overtuiging ontbrak. Een schotje van Ondrejka kon Moris niet verontrusten.

Aan de overkant reageerde Lammens twee keer alert op evenveel schoten van Puertas. Op één daarvan trapte Nilsson de rebound overhaast naast en over. Hoe dan ook: de zege van Union kwam niet meer in gevaar. Burgess en co gaven geen enkele uitgespeelde kans weg. En Puertas tikte in het slot zelf de 0-3 binnen na een knappe individuele actie van Castro-Montes. Na vier nederlagen op rij, eindelijk die eerste overwinning. De nul gehouden - voor het eerst in deze play-offs - en zelf drie keer gescoord. In Vorst kunnen ze weer even opgelucht ademhalen. Voor Antwerp dreigt een seizoenseinde in mineur. Zij moeten alles op alles zetten in de bekerfinale.

Union doet weer volop mee in de titelstrijd. Die belooft prangend te worden. Nog vijf speeldagen te gaan. Vijftien punten te verdienen. Anderlecht, Club Brugge en Union staan op een zakdoek in het klassement. Wie houdt de zenuwen het best onder controle? Wie kan het beste om met de spanning?