De obscene sensatiezucht bij de oorlogstoeristen is bij tijd en wijle hallucinant

“Geef me een maand en ik krijg je op een frontlijn, waar ook ter wereld,” zegt Rick, reisbegeleider in de documentaire Danger Zone. Even later staan ze er echt, een groepje mannen die een reis voorbereiden naar Syrië, waar nog volop wordt gevochten. Des te beter, want ze zoeken actie. Bommen en granaten, pief, paf, poef: leuk voor straks in het café, gegarandeerd het sterkste verhaal.

De obscene sensatiezucht bij de oorlogstoeristen is bij tijd en wijle hallucinant. Dat het om echte mensen met echte levens gaat? Ze lijken het amper te beseffen, de mannen die doodleuk naar Somalië reizen om maar wat te voelen, maar wel met vijftien man beveiliging erbij, lokale twintigers met AK47’s. De Amerikaanse glazenwasser AJ is net zo oud als de jongens die hem begeleiden en samen met ervaren oorlogstoerist Andrew Drury lijkt ook hij vooral op zoek te zijn naar wat macho-ervaringen. Met harde rock uit de autoradio door een buitenwijk van Mogadishu of zelf een haai fileren op de plaatselijke vismarkt. Als hem wantrouwig wordt gevraagd wat hij hier eigenlijk te zoeken heeft, komt hij niet verder dan: goede vraag.

Maar AJ’s masculiene schild toont barstjes. Als de azan – oproep tot gebed – ’s avonds door de straten klinkt, is hij geroerd en als de auto de volgende dag even klem staat in een link Somalisch steegje, zegt hij met vochtige ogen dat hij zijn vriendin mist. Na afloop belt hij Andrew: dit was zijn laatste crazy trip voorlopig. Niet voor Andrew, die kort daarna alweer aansluit bij de reisbegeleiders in Syrië. Even buurten bij stukgeschoten gebouwen waar nog gezinnen wonen en dan naar de frontlinie dus – heerlijk, vakantie.

En dan Eleonora, de Italiaanse die in Las Vegas woont en naar Afghanistan reist om, ja, waarom eigenlijk? Ze mag een keer schieten met een geweer, ze rookt wat hasj op een achterbank en poseert met lokale kinderen. De helikoptervlucht gaat helaas niet door: het leger was toch even druk met de taliban bestrijden. Jammer, maar ze snapt het. Eenmaal terug skypet ze met haar Afghaanse fixer die uit alle macht haar land wil ontvluchten als de taliban het overneemt. Even lijkt Eleonora te willen helpen, maar dan heeft ze een beter idee: Kyiv, waar net de bommen vallen.

Meer tv-recensies? Lees alle afleveringen van Han Lips in ons archief. Lees ook de wekelijkse rubriek Sterrenstof, waarin we de mediaweek doornemen. Reageren? hanlips@parool.nl.