Direct naar artikelinhoud
InterviewMauri Vansevenant

Vansevenant: ‘Je moet investeren in je carrière, je kunt bijna niet meer zonder hoogtestage’

Een schokschouderende Mauri Vansevenant volgt de toppers op de Keutenberg in de Amstel Gold Race.Beeld Photo News

Mauri Vansevenant (24) voelt zich opnieuw renner. Zijn vierde plaats in de Amstel Gold Race was de opsteker die hij nodig had na een moeilijke periode. ‘Afzien om het peloton te volgen of afzien voor de overwinning, dat is een heel andere beleving.’

Je vierde plaats in de Amstel Gold Race zet je weer op de kaart bij het grote publiek. Zie je dat zelf ook zo?

“Toch wel. Ik heb heel veel reactie gekregen. Opnieuw finale rijden was belangrijk. Ik kwam terug in beeld na een lange periode zonder uitslagen en dat deed deugd.”

Je was na Tim Merlier pas de tweede renner van Soudal-QuickStep die dit voorjaar meedeed voor winst in een klassieker.

“Ik had wel het gevoel dat de ploeg heel tevreden was. Het is natuurlijk ‘slechts’ een vierde plaats, maar er is opnieuw wat licht en hoop. Er wordt altijd veel van ons verwacht. Dat is soms moeilijk om waar te maken. Ik denk dat iedereen zijn best doet. We moeten een nieuwe drive vinden, dan kan het snel keren.”

Waarom liep het de voorbije maanden minder vlot bij jou?

“Over de basisconditie had ik niet te klagen, maar in de finale kwam ik telkens een procentje te kort. Waarom weet ik niet goed. Het is een zoektocht, ik kan niet echt iets noemen.

“Vorig jaar was moeilijk. Het begon goed met een overwinning in Oman, maar tijdens de verkenning van de Strade Bianche liep ik een knieblessure op. Uiteindelijk moest ik worden geopereerd en daarna drie maanden revalideren. Pas op het einde van het jaar was ik weer op niveau.”

Was je opgelucht toen je in september je contract kon verlengen?

“Ik had nooit de indruk dat ik zonder ploeg zou vallen of dat ik dit jaar geen renner meer ging zijn. Maar je bent altijd blij als je zekerheid hebt en een paar jaar vooruit kunt kijken.”

Heb je vandaag het gevoel dat je weer top bent?

“Als ik mijn wattages zie en denk aan mijn gevoel van zondag, dan was dit toch een van mijn betere wedstrijden.”

We zagen je meer dan ooit wiegen met je schouders en hoofd.

“Ik weet het. Op de Eyserbosweg had ik iedere spier in mijn lichaam nodig om Tiesj Benoot te volgen. Op dat moment is het verstand op nul en rijden tot op het wiel. Ik ben vooral blij dat ik weer zo diep kan gaan. In vorige koersen was het afzien om het peloton te volgen, nu was het afzien voor de overwinning. Dat is een heel andere beleving. Dan kun je veel dieper gaan.”

Vansevenant: 'Je moet investeren in je carrière.'Beeld Photo News

Was het geen nadeel dat je in allerlaatste instantie aan de startlijst bent toegevoegd?

“Ik was op hoogtestage in Andorra toen ik het bericht kreeg dat de ploeg in de problemen zat voor de Amstel Gold Race na de valpartijen van Remco Evenepoel en Mikel Landa. De vraag was of ik wilde afkomen. Ik dacht dat het bijna onmogelijk zou zijn om goed aan de start te komen. We wisten niet dat het zo ging uitpakken.”

Wat het extra straf maakt: je bent vrijdag nog met de auto vanuit Andorra naar België gereden.

“Ik kon niet anders. De autorit was pittig. Ik was alleen, ben om kwart voor zes ’s morgens vertrokken en om zes uur ’s avonds was ik thuis. Niet veel gestopt, enkel om te tanken en te plassen. Ik dacht dat ik nooit hersteld zou zijn van die trip en dat de hoogtetraining nog in mijn lijf zou hangen. Ik stond zonder veel verwachtingen aan de start.”

Je hoogtestage was een eigen initiatief. Is het dan niet vervelend als je die vervroegd moet afbreken?

“Dat was wel ambetant, ja. Uiteindelijk ben ik twaalf dagen gebleven in plaats van veertien. Zoals ik zei: ik had al het hele voorjaar het gevoel dat ik overal net iets tekort kwam en daar wilde ik iets aan doen. Ik wilde goed zijn voor de Waalse Pijl, Luik en de Giro, en tonen wat ik echt in mijn mars heb. Daarom de beslissing om naar Andorra te gaan. Je moet investeren in je carrière, je kunt bijna niet meer zonder hoogtestage.”

Wat is de ambitie voor de komende wedstrijden?

“De Waalse Pijl is een heel aparte koers. Die sprint op de Muur van Hoei ligt me niet heel goed. Luik is een heel groot doel. Het wordt mijn vierde deelname. Ik kwam altijd tekort op de Roche-aux-Faucons, maar ik wil er iets moois van maken. In de Giro probeer ik voor een rit te gaan.”

Vier jaar geleden leerden de wielerfans je kennen toen je tot diep in de finale alleen op kop reed in de Waalse Pijl.

“Dat is een mooie herinnering. Ik word er nog dikwijls over aangesproken, maar dat was een speciale editie. Er stond geen topfavoriet aan de start, wij zaten met vier renners in de vroege vlucht en bleven heel lang voorop. De kans is heel klein dat ik die prestatie kan herhalen, ze laten me nooit meer zo ver rijden. Ik ga wel mijn uiterste best doen.”