Recensie: The Kik waagt zich aan het levenslied en dat klinkt verrassend authentiek

De mannen van The Kik zijn verknocht aan de jaren zestig. Lang moest hun muziek precies zo klinken als die van de beatbands van toen. De laatste jaren is de groep minder streng. Dave von Raven en de zijnen namen een album op met songfestivalkrakers en lieten op Jin zelfs jarentachtiginvloeden toe.

Het moet niet gekker worden? Het kan nog veel gekker: Bal Populaire staat in het teken van het levenslied. Het album werd opgenomen in de Telstarstudio in Weert, waar smartlappenkoning Johnny Hoes ooit een ware hitfabriek runde. De typische Telstarsound (denk aan de Zangeres zonder Naam) heeft Bal Populaire niet. Eerder doet de muziek denken aan hoe volksmuziek klonk in de hoogtijdagen van André Hazes.

The Kikkers en een reeks gastmuzikanten (onder wie jazzsaxofonist Benjamin Herman) zullen veel lol hebben gehad tijdens de opnames; toch klinkt de muziek vaak verrassend authentiek. Ook de teksten zijn geheel in stijl. Bij een eerste keer luisteren is het allemaal heel vermakelijk, voor te stellen valt ook dat een live-uitvoering nog véél vermakelijker is. Maar als album lijkt Bal Populaire een beperkte houdbaarheidsduur te hebben.

Zomaar een ideetje: hierna weer zo’n fijne sixtiesplaat?