Een kerktoren beklimmen heeft een hoog pret van vroeger-gehalte. Maar het tilt je wel mooi uit de beperkingen van het platte vlak. De wereld ligt aan je voeten, schrijft Hilbrand Rozema.
Bij onze vrienden in het Zeeuwse Nisse eten asielzoekers uit Jemen mee, Ibrahim en Abdul. Het is een mooie lente-avond en dan krijgt gastheer Bert altijd de kriebels, hij wil zwemmen, fietsen óf de kerktoren op. Hij haalt een enorme middeleeuwse sleutel tevoorschijn. Dus wij in optocht weer naar de kerk, die zo groot is dat het hele dorp erin lijkt te passen. Zo is het met al die dorpjes, in de Zak van Zuid-Beveland. Als grote, stille, stenen dozen staan ze daar maar, te wachten op de toekoms..
