Het gaat ver als een kerk zich vereenzelvigt met een goede-doelen-organisatie
Het lijkt eenvoudig. Kerk en liefdadigheid vormen een twee-eenheid. Eerlijk delen met elkaar en met wie het minder heeft in de wereld: veel organisaties zijn actief op dit terrein. Innige samenwerking met kerken ligt voor de hand. Er zijn immers ook hulporganisaties uit de missie van kerken zelf opgekomen, zoals Kerk in Actie van de Protestantse Kerk in Nederland.
De praktijk is minder eenvoudig. Goededoelenorganisaties moeten mensen overhalen te doneren, met uitgekiende fondswervingsmethoden. Het geld komt niet vanzelf naar ze toe rollen. Daar komen gemakkelijk ergerniswekkende promotieverhalen in mee, of omstreden hulpverleningsmethoden. Denk aan kindsponsoring, dat het zo goed doet bij donateurs, die dan tenminste bereid zijn structureel een flink bedrag te betalen. Kerken die lang en innig samenwerken met een externe hulporganisatie, nemen haar werkwijze voor hun rekening. Dat gaat ver. Wie het wil, moet scherp selecteren.