Met een mooi Oekraïens lijk van een kind of van een zwangere vrouw doe je Poetin geen plezier meer

Morgen wordt Vladimir Poetin zeventig. Het Russische leger kan op 1 mei altijd heel mooi Hoera! Hioera! Hiewra! schreeuwen. Maar er zijn nu te weinig soldaten, denk ik.

Wat wil Poetin als cadeau?

In Oekraïne is hij aan het verliezen. Een overwinning of een flink stuk gebied zit er dus niet in. Een mooi Oekraïens lijk van een kind of van een zwangere vrouw heeft hij al zo vaak gehad, daar doe je hem geen plezier meer mee. Het lijk van Volodimir Zelenski wil hij misschien wel. Of van de hele familie Zelenski, maar dat is misschien een te groot cadeau.

Tegenstrijdig genoeg wordt Poetin religieuzer. Hij schijnt elke dag geruime tijd in de kerk door te brengen. Hij voelt natuurlijk, net als ik, dat de tijd die hem nog rest afneemt, zeker ook door het beroep dat hij uitoefent.

Grappige religieuze parafernalia zal hij wel al hebben. Hij heeft denk ik alle kerken tot zijn beschikking. Zijn beste vriend is daar de paus van, maar of diens verhouding met de Allerhoogste nog goed is, waag ik te betwijfelen gezien de verliezen die het Russische leger lijdt.

Nu heb ik wel een idee voor een cadeau voor Poetin, maar daar heb ik medewerking voor nodig van zijn kameraden in het Kremlin. Indien het zo is – en daar ziet het naar uit – dat hij Iets Groots wil betekenen voor Rusland, denk ik dat hij misschien de rol van martelaar wel wil. Dus ik roep zijn almaar somberder kijkende Kremlinvrienden op hem als verjaardagscadeau te balsemen, nadat ie geslachtofferd is. Dan maar geen kernoorlog. Zo heeft ie toch nog het eeuwige leven.

Hij kan mettertijd een uitstekende toeristische attractie worden en op die manier iets betekenen voor het land en de jeugd. Denk aan Lenin. Poetins kameraden in het Kremlin, waar waarschijnlijk toch al voorbereidingen worden getroffen voor de Brutusverkiezingen, kunnen op die manier nog een flinke straf ontlopen en alsnog held van het volk worden. Je hebt er wat shakespeareaanse trucs voor nodig, maar die zijn eenvoudig te verzinnen.

Is dat niet een mooi geschenk! Een cadeau voor het volk, waar de apocalyptische stemming steeds groter wordt.

Rusland blij, Oekraïne blij, wij blij, de oligarchen blij, de Russische generaals blij, Biden blij en uiteindelijk zal Poetin ook blij zijn, want hij mag rondstappen in het Russisch-orthodoxe paradijs. Lang zal hij leven, maar dan anders.

Theodor Holman (1953) is columnist, schrijver, televisie- en radiomaker. Elke dag, uitgezonderd zondag, lees je hier zijn column. Lees al zijn columns terug in het archief.

Reageren? t.holman@parool.nl.