Belgische meerkampers veroveren goud en zilver op EK indoor

Zelfs met een covidbesmetting onder de leden, zelfs in een lege arena, zelfs zonder ernaar toe te leven, etaleerde Nafi Thiam (26) haar buitengewone klasse. Goud, wat anders? Haar schatkist begint uit te puilen: olympisch goud, WK-goud. EK-goud en nu, net als in 2017, goud op het EK indoor. Dat alles in vijf jaar tijd. Thiam is buiten categorie voor alle meerkampers, op de Britse Katarina Johnson-Thompson na. Die was er door een achillespeesblessure in Polen niet bij. Er zijn nog 138 dagen tot de Spelen, de tijd tikt voor Johnson-Thompson.

Spannend was het gisteren niet. Na twee proeven stond de Naamse al aan de leiding. Ze moest er niet eens subliem voor springen; 1,89 meter (haar pr uit 2017 staat op 1,96 meter) volstond om het fundament voor goud te leggen. Het enige wat je erna nog kon doen, was genieten van Thiam. Fenomenale atlete. Of zoals een atletiekkenner het uitdrukte: “Het wordt honderd jaar wachten voor we een nieuwe Nafi zien.”

Ze won het hoogspringen, ze won het kogelstoten (15,16 meter), ze won het verspringen (6,60 meter). Het leed geen twijfel meer welke medaille Thiam in haar koffer zou steken. Het was wachten op een persoonlijk record, of nog beter: een Belgisch record. 

Diep ademhalen

De 800 meter, haar baalnummer bij uitstek, diende zich aan. Trainer Roger Lespagnard, cijferaar par excellence, ging aan het rekenen. Een tijd van 2:20.70 was genoeg om het record van Tia Hellebaut uit 2007 (4.877 punten) van de tabellen te wissen. Haar besttijd over de vier rondjes was 2:21.18.

Thiam haalde eens diep adem, klopte zich stevig op de benen en de billen. Ze wist wat haar te doen stond. “Dat record zat echt wel in mijn hoofd”, zei ze. “Het was een uitgelezen kans om erop te jagen.” In Tessenderlo installeerde Hellebaut zich nieuwsgierig in haar fauteuil. “Het moet er ooit eens van komen”, whatsappte ze. 

Vier jaar geleden ondernam Thiam al eens een aanval op dat record. In Belgrado kraakte ze. Gisteren was er niet het minste barstje te bespeuren. Thiam kwam binnen in 2:18.80, goed voor een totaalscore van 4.904 punten, de zevende beste pentatlon aller tijden.

“Chic”, tweette Hellebaut. Het ging over Thiam. Noor Vidts mag het compliment mee in ontvangst nemen. De 24-jarige Vilvoordse overtrof zichzelf op de ene proef na de andere. Ze stelde haar pr met 126 punten scherper en schonk België zilver. Het was al van 1974 geleden dat België met goud en zilver aan de haal ging op één discipline op een EK indoor, toen met Emiel Puttemans en Paul Thijs op de 3.000 meter.

Atletiektrainer Fernando Oliva is vol lof over zijn pupil. “Noor houdt altijd de voetjes op de grond. Ze benadert de zaken rationeel, kan haar emoties aan de kant zetten en alleen naar de feiten kijken. Dat maakt dat ze goed met druk om kan. Net als ik denkt ze procesgericht, niet productgericht. Daarom gingen we op voorhand ook niet uit van een medaille op dit EK. Dat is niet opportuun als je nooit eerder op het podium van een kampioenschap stond.”

Ervaring opdoen in Tokio

Progressie, daar is het Oliva om te doen. Hij hoopt dat zijn atlete in Tokio raakt om daar olympische ervaring op te doen. “Tokio is een tussenstation. Ze moet top zijn in Parijs. In 2024 zal ze 28 zijn, fysiek op haar best en verlost van haar studies. Het is belangrijk om in Tokio al eens dat olympische gevoel te ervaren. Net zoals ze twee jaar geleden in Doha WK-ervaring kon opdoen. Atleten stellen zich daar meestal van alles bij voor. Het is dan aan de coach om dat te temperen, om haar bij de les te houden.”

Bij haar WK-debuut in 2019, waar ze op de valreep voor werd uitgenodigd, finishte Vidts als vijftiende met 5.989 punten. Ver verwijderd van haar grote voorbeeld Nafi Thiam. Vooral in het speerwerpen laat Vidts het nog afweten. Niet voor niets stuurde Oliva haar in oktober naar specialist Tille Scheirlinck. Als zij Vidts over de 40 meter kan laten werpen, kan ze aansluiten bij de wereldtop. Oliva: “Dat is haalbaar voor Noor. Met 40 meter verlies je niks ten opzichte van de anderen en kun je winst maken op de andere disciplines. Elke meerkamper heeft zijn plus- en minpunten. Als je die pluspunten verbetert, dan gaan die minpunten er vanzelf ook op vooruit.”

Gisteren plukte Vidts voor het eerst de vruchten van de weg van de geleidelijkheid. Al had een versnelling gerust gekund, maar een stressfractuur aan de rug, opgelopen tijdens de Hypomeeting in Götzis in 2018, remde haar gedurende meer dan een jaar af. Tijdens haar revalidatie bleek later dat Vidts een afwijking aan de wervel heeft, wat Oliva verplichtte om zijn krachttrainingen aan te passen.

Zo kwam het dat de Vilvoordse pas op haar 24ste voor het eerst op een EK indoor stond bij de seniors. En meteen schitterde. Vidts stelde haar record scherper op de 60 meter horden (8.27), in het verspringen (6,47 meter) en op de 800 m (2:12.59), bleef slechts één centimeter onder haar pr in het hoogspringen (1,83 meter) en benaderde haar beste worp in het kogelstoten (13,83 meter). Dan heb je zilver verdiend. Wie alleen moet buigen voor ‘Queen Nafi’ mag sowieso tevreden zijn. Opnieuw afspraak op 5 augustus in Tokio?