Gezin met 8 (!) kinderen uit Tollebeek opnieuw in tv-programma Een Huis Vol: ‘We doen ons niet anders voor’

Meedoen aan Een Huis Vol? Janneke Jelies uit Tollebeek moest er in eerste instantie niet aan denken. Maar binnenkort is ze met haar grote gezin voor de tweede keer te zien in een reeks van het populaire televisieprogramma. ,,Kom maar op’’, zegt ze. ,,Kunnen we nog een keer laten zien wie we zijn.’’

Inge Blankvoort 12 jul. 2020

Acht kinderen telt het gezin van Janneke en Johan Jelies. Jennie (14) is de oudste, gevolgd door Aida (12), Jantine (11), Albertine (9), Harrie (7), Carolien (5), Janna (3) en Williene (1). ,,Hartstikke leuk zo'n groot gezin’’, vertelt Johan aan de keukentafel met tien stoelen en een babystoeltje voor de jongste die pas jarig is geweest. ,,Fantastisch, ik kan het niet anders uitdrukken’’, voegt Janneke daar aan toe. ,,Gezellig, altijd volk in huis.’’

Johan (43) en Janneke (37) houden van drukte, de reuring, het leven in de brouwerij. Huishoudelijk werk loopt soms door tot 's avonds laat. ,,Dan vouw ik de was voor de tv.’’

Blind date

Johan en Janneke Jelies in de quarantaineversie van Een Huis Vol. © Stijn Ghijsen

Zeventien jaar geleden leerden ze elkaar kennen. Via een blind date, gearrangeerd door de zus van Janneke die Johan attendeerde op haar vrijgezelle zus. Het was liefde op het eerste gezicht, vertelt Johan. ,,Ik wist meteen: deze vrouw laat ik nooit meer los. Haar liefde en zorgzaamheid, hoe ze omgaat met haar geloof... Dit was haar.’’

Janneke moest wennen aan de Johan van toen. ,,Een flierefluiter met blauwe haren, een lange leren jas en vier oorbellen. Maar ik zag ook een open en eerlijke man die zegt waar het op staat. Toen ik die Johan zag, zag ik dat blauwe haar niet meer.’’

Inmiddels is het stel vijftien jaar getrouwd en gezegend met acht kinderen. Met liefde, aandacht, structuur en geloof willen ze hun kinderen grootbrengen. Zeven meisjes en een jongen hebben ze. ,,Heel verschillende kinderen, maar ze hebben allemaal iets van onszelf.’’

Sociaal, zorgzaam, mondig bijvoorbeeld. ,,Het hart op de tong, net als hun vader’’, zegt Johan met een lach. ,,Ze durven alles te vragen. Ik betrap ze regelmatig op de geraffineerde vragen die ik zelf als kind ook stelde.’’

Dankbaar

Ik heb gezien dat wij het goed doen, wij zijn een mooi gezin met fijne kinderen
Janneke Jelies, Moeder van gezin van Een Huis Vol

Het gezin woont in een hoekwoning die vader Johan eigenhandig heeft uitgebouwd. Hij is klusjesman van beroep en dat komt goed uit met een groot gezin dat een hoop geld kost. ,,We krijgen veel en daar zijn we zo dankbaar voor. Daardoor kunnen wij dingen doen die elk gezin doet.’’

Met vakantie gaan bijvoorbeeld. Rijden ze straks wel in twee busjes achter elkaar aan naar het huis in Oostenrijk dat ze hebben gehuurd. Maar tot die tijd zijn ze nog in Tollebeek. Acht afvalcontainers staan voor de deur.

Daarachter vallen de tientallen paren schoenen op, strak in het gelid. Het hele huis is aan kant. ,,De mensen van het programma zeiden: doe nou eens wat huishoudelijke klusjes als wij er zijn. Dat is lastig voor ons. We maken het altijd netjes voor bezoek, wie het is ook is.’’

De familie Jelies uit Tollebeek in de aanloop naar hun debuut in 2019 bij Een Huis Vol. © Nico Kroon, KRO-NCRV

Overhalen

De afgelopen winter debuteerden ze in Een Huis Vol van KRO-NCRV. Het tv-programma volgt het leven van vijf grote gezinnen. Johan wilde graag meedoen, zijn vrouw moest hij overhalen. ,,Janneke moet je soms voor de leeuwen gooien. Ze is knap en sterk, ze zag het alleen zelf niet.’’

Bij de tweede reeks twijfelde Janneke niet meer. ,,Het leven onder een vergrootglas heeft me sterker gemaakt. Ik heb gezien dat wij het goed doen, wij zijn een mooi gezin met fijne kinderen.’’

Mooie kans

Johan ziet Een Huis Vol vooral als een kans. ,,Wij hebben hierdoor een mooi filmverhaal van ons gezin, met beelden van alledaagse dingen. Wie heeft nou zoiets? Over dertig jaar is iedereen ons vergeten, maar kijken wij nog eens naar die film van vroeger met onze kleinkinderen.’’

Het programma is ook een mogelijkheid het geloof uit te dragen. ,,Dat kan een dominee in een kerk met 500 mensen, maar ook via ons in een programma met een miljoen kijkers.’’

Geloof

Geloof is belangrijk voor het gezin. ,,Dat staat op de eerste plaats’’, zegt Johan. ,,Geloof lijkt zo simpel, maar is zo veel meer. Het zit niet de stenen van een kerkgebouw, maar in je hart. Het biedt rust en houvast, troost in moeilijke tijden. Hulp vragen kan ook. Als ik opsta, kijk ik elke dag naar boven en zeg ik: dank u wel.’’ Geloven uit vrije wil, daar gaan ze voor bij hun kroost. Janneke: ,,Want verplichten, dat werkt niet.’’

Janneke Jelies blogt dagelijks over haar grote gezin via Facebook.

Kijkers van het programma houden de familie nauwlettend in de gaten. De meeste reacties via sociale media zijn positief: een gezin waar kinderen liefdevol opgroeien. Kritiek gaat over geloof, over aanspreekvormen. ,,Dat interesseert me allemaal niet’’, zegt Johan. ,,Dat onze kinderen ons vader en moeder noemen zien wij juist als een teken van warmte. Van de vader in de hemel en warmte van mij, als vader van deze kinderen. Zo'n reactie zegt meer over degene die het schrijft.’’

Grote mond

Jullie zijn zoals we jullie kennen. Dat is het grootste compliment dat we kunnen krijgen
Johan en Janneke Jelies

Reacties van familie en vrienden zijn volgens Janneke belangrijker. ,,Die zeggen: jullie zijn op tv zoals we jullie kennen. Dat is het grootste compliment dat we kunnen krijgen. We doen ons niet anders voor. We beseffen wel dat het misschien anders zou zijn met 18- of 19-jarigen in huis. Dan krijg je die grote mond die je liever niet ziet.’’ Van Johan mogen de kinderen flink in discussie gaan. ,,Dan zie je terug wat je ze in de opvoeding hebt meegegeven.’’

Op 13 juli pakt het programma de draad weer op met een speciale serie: ‘Een Huis Vol in quarantaine‘, vanaf 19 uur bij NPO1. Bij elke aflevering zit het hele gezin straks voor de buis. Een beetje spannend zal het resultaat wel zijn, bekent Janneke. ,,Het kan alleen maar minder na de eerste keer die zo goed is bevallen.’’

Steekt onzekerheid toch weer de kop op? ,,Nee hoor, ik ben sterker uit de eerste reeks gekomen. Kom maar op met de volgende afleveringen. Kunnen we nog een keer laten zien wie we zijn.’’