Stralend Amersfoort zet de eerste stap terug naar het oude normaal

9.00 uur

Toeval of niet; de klok van de Sint Joriskerk aan de Hof, midden in het centrum van Amersfoort, speelt een wel heel toepasselijke melodie op deze dag: ‘Kom mee naar buiten allemaal’, klinkt het. Aan die oproep geven de Amersfoorters op dit tijdstip nog geen gehoor. Er staat alleen een wit Mercedes-busje en een vrachtwagen met kratten frisdrank. Stilte voor de storm?

9.30 uur

In de Sint Joriskerk, die net nog zo over de Wielewaal klingelde, staat predikant Willem Jan Dekker zijn kerkgangers te verwelkomen. Want ook zij mogen weer. De dienst van de Gereformeerde Bond mag plaatsvinden met slechts 30 bezoekers in de banken, maar toch. “Ja, de Hof ontwaakt ook hier", zegt Dekker. Hij is blij de mensen weer te zien, ook al zijn het dan niet de gebruikelijke 450 kerkgangers. “Het is toch een mooi moment. Ik heb ze sinds maart niet meer gezien.” De 30 gelovigen die door de wijkouderlingen zijn uitgenodigd om hier vandaag de dienst bij te wonen worden naar een vooraf bedachte plaats gebracht, niet hun vaste plek. Het is een vreemd gezicht, die plukjes mensen her en der. Eigenlijk verzuipen ze een beetje in deze enorme kerk.

10.30 uur

Buiten ontwaken geleidelijk ook de horeca-ondernemers aan de Hof. Corine van Dolder van Logement De Gaaper werpt nog een laatste blik op haar terras. Het was wel even passen en meten, zegt ze: “Ik heb de rolmaat constant bij me. Maar na een lange tijd waarin niks meer kon, zijn we nu wel zo ver dat we zeggen: Kom maar op!” Nee, de achttien kamers van het hotel zijn bij lange na niet volgeboekt, constateert ze spijtig. “Het seizoen is niet meer te redden, dat halen we nooit meer in, maar het is tenminste een begin.”

11.00 uur

Het bedienend personeel meldt zich bij de café's en restaurants op het plein. De bedrijfsleidster van café Miles kent het hele protocol uit haar hoofd en instrueert haar medewerksters, die er een beetje moedeloos van lijken te worden. Zo veel regels? De bedrijfsleidster: “Let op, de mensen moeten zich eerst bij de balie melden. En het personeel moet ieder half uur de handen wassen.”

11.30 uur

De kerkdienst zit er op, de kerkgangers zijn weer naar huis, het orgel zwijgt. Predikant Willem Jan Dekker is tevreden. “Ik ben heel blij en dankbaar dat het nu weer kan”, zegt hij. “Het was de afgelopen tijd heel vreemd om in een lege kerk te preken. Dat heeft ons ook bewust gemaakt van de waarde van fysieke samenkomst. Juist nu het niet kon bleek het belang van de ontmoeting, hoe wezenlijk dat is. Non-verbale communicatie is belangrijk in het pastorale gesprek.” Dekker hoopt wel op meer ‘maatwerk’, zodat grote kerken meer mensen mogen ontvangen.

11.45 uur

Nog een kwartiertje en dan is het zo ver, dan gaan de terrassen eindelijk open. Merel ( 31) en Daphne ( 29) zitten te popelen op de rand van de fontein, midden op de Hof. Huisgenoten zijn het van elkaar. En vriendinnen. “We hebben elkaar er doorheen geloodst, de afgelopen maanden", zegt Merel. Jong zijn en niet naar het café, kunnen, dat is best een opgave, vindt ook Daphne. Alleen al daten en flirten, dat is toch geen doen met anderhalve meter? Ze maakt van haar hand een toeter: “Dan moet ik zeker naar een man roepen: Hallo! Je ziet er leuk uit!” Toch zeggen ze het vandaag netjes te houden. Daphne: “Maximaal twee cocktails. Morgen weer werken, hè, dat is onze redding.”

12.00 uur

De klok slaat en op het midden van de Hof knalt een kurk met confetti. De terrassen zijn officieel open! De familie IJsseldijk staat met smart te wachten voor lunchcafé Mama Roux. “Moeten we nu gaan klappen?", zegt mevrouw IJsseldijk. Dat misschien ook weer niet, vindt haar man. “Maar dit is toch wel een mooi begin, zeker met dit weer. Het is fijn dat het weer kan.”

13.00 uur

Burgemeester Lucas Bolsius komt de krant even gedag zeggen. Hij heeft er alle vertrouwen in dat het vandaag goed zal gaan in zijn stad. “Ik reken op ieders eigen verantwoordelijkheid. Het is een illusie om bij iedere terrasstoel een controleur te zetten.” Nee, een feestdag wil hij het niet noemen, daar is volgens Bolsius toch meer voor nodig. Meer een ‘standby-gevoel’ dan anders heeft hij ook niet. Natuurlijk heeft hij zijn telefoon bij zich en hij heeft regelmatig contact met hulpdiensten: “Maar dat is niet anders dan andere dagen.” Dan komen er twee politiemensen voorbij lopen. “Goedemiddag. Beetje gezellig?”, vraagt de burgemeester. De politiemannen: “Ja, hoor.”

14.00 uur

De meeste aandacht mag dan uit gaan naar de horeca, het is vandaag wel degelijk ook de dag dat musea weer open mogen. En bij het Mondriaanhuis, op een steenworp afstand van de Hof, zijn ze daar blij mee.”Geen publiek ontvangen is natuurlijk tegenstrijdig aan ons doel”, zegt directeur Paul Baltus. “Ik ben dan ook in blijde verwachting van deze opening, al is het ook dubbel. Met 10 bezoekers per half uur teren we behoorlijk in op onze reserves.”

15.30 uur

“Goedemiddag. Welkom terug!, zegt Saskia Tuijp van filmtheater De Lieve Vrouw tegen twee bezoekers. Want een bioscoopje pikken kan ook weer. Dat doen Paul Steehouder en zijn vrouw dan ook. “Wij vonden het mooie weer geen reden om niet te gaan.” Dan komt er een man met een mondkapje, handschoenen en een knalgeel jack de trap af om ze hun plaats te wijzen. Volgens Tuijp is de belangstelling groot, maar niet groot genoeg om het filmhuis op termijn draaiende te houden: “Dit kan niet ons nieuwe normaal zijn, dat krijgen we niet verdiend.”

17.30 uur

Uit eten! Goh, wat hebben we het gemist. De Amersfoortse restaurants zitten dan ook al vroeg vol, binnen de restricties van 30 man dan. Ook bij Madonna, net achter de Hof, is het al druk. “Gelukkig maar", zegt mede-eigenaar Sven van der Horst. “Ik kom uit een fase van weerstand, onbegrip en teleurstelling. Nu zie ik oude bekenden weer aanschuiven en is het weer leuk om restaurant te zijn.”

Lees ook:

Hoe kan winkelstraat de Laat weer opkrabbelen uit de coronacrisis?

Hoe krabbelt de Alkmaarse winkelstraat de Laat - die model staat voor heel veel straten - op uit de coronacrisis? ‘Als een winkelgebied het moeilijk heeft trekt het zich terug.’