140 euro voor een goed rapport
Mijn dochter kreeg voor het eerst een rapport mee naar huis toen ze in groep 2 zat. Ik weet nog dat ik eraan twijfelde hoe serieus ik dat rapport moest nemen. Concentratie, zelfstandig werken, actieve werkhouding, doorzettingsvermogen: dat soort thema’s werden één voor één afgevinkt.
Ik las het rapport aandachtig, prees mijn dochter voor haar inzet en samen gingen we naar de speelgoedwinkel voor een cadeau, zoals mijn moeder dat vroeger met mij deed.
"Wat geef je de kleine blagen die trots hun rapport komen laten zien en hoe voorkom je dat de rondgang een soort collecte wordt?"
Het Nibud deed in 2014 uitgebreid onderzoek naar wat kinderen voor hun rapport krijgen. 24 procent kreeg een cadeau, 63 procent kreeg geld en 14 procent kreeg helemaal niets. Het bedrag dat ouders gaven, was ongeveer 5 euro per rapport.
Niet alleen voor ouders, maar ook voor opa’s en oma’s, ooms en tantes en soms zelfs de buren of vrienden is het een terugkerend vraagstuk: wat geef je de kleine blagen die trots hun rapport komen laten zien en hoe voorkom je dat de rondgang een soort collecte wordt?
Beloon je de goede cijfers extra? Geef je niets als het rapport tegenvalt? Of ben je principieel tegen het geven van geld of een cadeautje voor een rapport? Sommige ouders willen een beloning niet aan prestaties koppelen, zijn bang dat hun kind faalangst gaat ontwikkelen als ze iets voor hun rapport krijgen, of vinden het vervelend dat hun kind dan bij elk rapport iets verwacht.
"Per kind en per rapport kwam het neer op een maximum van 140 euro dat de kleinzoons konden verdienen."
Vorig jaar stond er in NRC Handelsblad een vraag van een oma. Zij wilde haar twee kleinzoons die op de middelbare school zitten, stimuleren om zich voor alle vakken in te zetten en had een beloningssysteem met een verdubbelaar bedacht als de jongens voor alle vakken een voldoende zouden halen. Per kind en per rapport kwam het neer op een maximum van 140 euro dat de kleinzoons konden verdienen.
Deskundigen waren niet enthousiast over het plan van oma. Geld is geen duurzame motivatie, maar een kortstondige prikkel. Een hoogleraar adviseerde de oma daarom motiverende gesprekken met haar kleinzoons te voeren.
"Mijn oplossing: een chocolade surprise-ei voor elke 10 die ze haalt."
Zelf ben ik niet zo vies van het uitdelen van kortstondige prikkels als er taai huiswerk is. Mijn dochter zit inmiddels in groep 6 en heeft de opdracht de tafels te blijven oefenen tot ze een ons weegt. Natuurlijk kun je het oefenen leuker maken met spelletjes en uitleggen hoe belangrijk het is dat ze de tafels kan dromen, maar de toets blijft een saaie tafeltoets. Mijn oplossing: een chocolade surprise-ei voor elke 10 die ze haalt. Vast niet pedagogisch verantwoord, maar het motiveert haar om de toets zo goed mogelijk te maken.
Een goed rapport wordt bij ons al een tijdje niet meer beloond met een cadeautje uit de speelgoedwinkel. Aangezien het uitdelen van de rapporten meestal samenvalt met een vakantie en er dus niet alleen een goed rapport, maar ook een vakantie gevierd moet worden, gaan wij uit eten.
"Mama, trekken we dan mooi kleren aan en lakken we onze nagels?" vroeg mijn dochter gisteren. Natuurlijk doen we dat. Zaterdag gaan wij volledig overdressed naar een all-you-can-eat-sushirestaurant.