„Een iconische foto”, noemt juryvoorzitter Lekgetho Makola het beeld van een groep jongeren in Soedan, de gezichten verlicht door hun mobiele telefoons. Maanden na het vertrek van dictator Bashir, maar nog te midden van protesten, draagt een jongen een gedicht voor. „Het staat symbool voor de vreedzame overwinning.”
Het is niet het standaard beeld dat we te zien krijgen van Afrika en het Midden-Oosten, dat toch vaak een ziek, dood of hongerlijdend kind betreft (Foto van het Jaar 1993, 2006, 2013) of oorlog (1995, 1997, 2012). Al doet het beeld ook denken aan de winnende foto van 2014. Daarop Afrikaanse migranten op het strand van Djibouti. Met lichtgevende mobieltjes, tegen de nachtelijke hemel, zoeken ze bereik.
De foto van de Soedanese jongeren, van de Japanse fotograaf Yasuyoshi Chiba, lijkt een grote kanshebber voor de hoofdprijs World Press Foto van het Jaar, die in april wordt uitgereikt. Dinsdag zijn de genomineerden bekendgemaakt; het is het derde jaar dat de 65-jarige Nederlandse organisatie met nominaties werkt, om meer aandacht voor meer foto’s te genereren.
Andere foto’s die meedingen naar de hoofdprijs zijn van een rouwende vrouw na de vliegtuigcrash in Ethiopië (van Mulugeta Ayene uit Ethiopië), een studentenprotest in Algerije (Farouk Batiche, Algerije), een getraumatiseerd Armeens migrantenmeisje in Polen (Tomek Kaczor, Polen), een gewonde, Koerdische strijder die bezoek krijgt van zijn vriendin (Ivor Prickett, Ierland) en een wapenconferentie in Abu Dhabi (Nikita Teryoshin, Rusland). Prickett, die werkt voor The New York Times, werd ook in 2018 genomineerd voor de Foto van het Jaar, maar won die niet.
Naast Foto van het Jaar en Serie van het Jaar, waaraan elk een geldprijs van 10.000 euro is verbonden, reikt de organisatie ook prijzen uit in de acht subcategorieën (zowel enkele foto’s als fotoseries). Dit jaar is geen enkele Nederlander genomineerd. Naast de fotocompetitie is er bovendien een digitale competitie, voor video’s en andere digitale vertelvormen.
„En de invloed van jonge mensen bij de protesten zie je terug”, zegt wedstrijdmanager Anna Lena Mehr.
Tijdens die protesten zijn bovendien veel vrouwen te zien. „Gefotografeerd op een manier zoals mannen worden gefotografeerd”, zegt juryvoorzitter Makola. „In de frontlinie, midden in de actie.” In Chili speelden vrouwen een grote rol bij de protesten tegen economische ongelijkheid. De Italiaan Fabio Bucciarelli fotografeerde ze scanderend, geblinddoekt en gewond. Zijn fotoserie is genomineerd in de categorie ‘algemeen nieuws’. De Deense fotograaf Nicolas Asfouri legde in Hongkong, waar hij maanden verbleef, meisjes op straat vast, hand-in-hand, in schooluniform en met mondkapjes, evenals een rennende vrouw met een paraplu aanvallend in de lucht gestoken, op de voet gevolgd door de pers.
Asfouri’s foto’s zijn genomineerd voor Serie van het Jaar, een vorig jaar geïntroduceerde hoofdprijs. Hij heeft concurrentie van Mulugeta Ayene, met zijn serie over de Ethiopische vliegtuigcrash, en Romain Laurendeau uit Frankrijk, over de Algerijnse jeugd.
In totaal werden 73.996 foto’s ingezonden door 4.282 fotografen, van wie 19,5 procent vrouw. Dat is het hoogste aandeel vrouwen ooit. Het totaal aantal deelnemers is echter niet zo laag sinds 2007, en lag tot en met 2016 zo’n duizend hoger. Het aantal landen waaruit inzendingen komen is met 125 wel stabiel.
Ziet u een taalfout of een feitelijke onjuistheid?
U kunt ons met dit formulier daarover informeren, dat stellen wij zeer op prijs. Berichten over andere zaken dan taalfouten of feitelijke onjuistheden worden niet gelezen.