Slob had de held van de publieke omroep kunnen zijn, maar toont zich een visieloze functionaris
Zo had het kunnen klinken vrijdag:
Met onze nieuwe plannen voor de publieke omroep gaan we de strijd aan met verleidelijke snoeptrommels als Netflix en YouTube, die van iedereen per saldo toch maar eenzame bingewatchertjes maken. We trekken meer geld uit voor een verbindend publiek systeem, om zo de onderlinge samenhang in Nederland te bevorderen. Door dat extra geld is minder of zelfs geen reclame nodig, zodat de publieke zenders voor iedereen nog aantrekkelijker worden om op af te stemmen. Zeker ook online, want het ís nu ook hopeloos dat je om bijvoorbeeld een item uit het journaal terug te zien eerst reclame moet consumeren.
We gaan de nieuwe dynamische plannen een paar jaar proberen en financieren, en daarna evalueren we. Als de Duitsers per persoon per maand twee keer zoveel geld over hebben voor hun publieke zenders, dan moeten wij dat toch ook kunnen schaffen. En o ja, om echt vooruit te kijken willen we ook stimuleren dat de publieke omroep een kweekvijver van jong talent is, zodat we zeg maar het Ajax van de productiewereld worden. Op volle kracht vooruit!”
Terwijl de held zou kunnen zijn, kwam hij over als een visieloze functionaris
Parallel universum
Het is altijd leuk om te fantaseren dat in een parallel universum mediaminister Arie Slob ook zó had kunnen klinken, vrijdagavond in ‘Nieuwsuur’. Omdat hij de langverwachte brief over de toekomstplannen voor de NPO opeens pal voor het weekend verstuurde, reisde Mariëlle Tweebeeke spoorslags naar Den Haag af om hem erover te interviewen. Nog niet helemaal goed afgepoederd begon Tweebeeke meteen met de hamvraag: voor welk probleem is dit plan van u de oplossing?
Terwijl Slob met het toekomstbeeld van een reclamevrije publieke omroep de held zou kunnen zijn – welke kijker wil dat nou niet? – kwam hij per saldo juist over als een visieloze functionaris die ons bestel weer wat miljoenen wil aftroggelen.
Hier gaat dus zeker pr-technisch iets mis aan de kant van de minister. Of kwam de interviewster niet veel verder dan een eerste paniekreactie? Te gefocust op het nieuws dat er straks 20 tot 50 miljoen euro minder per jaar is te besteden, wanneer de Ster-inkomsten verminderen of verdwijnen? Want dit feit overheerst grotendeels het eerste commentaar op de overheidsplannen voor het publieke bestel, die in 2022 hun uitvoering moeten krijgen. Ik ben dan ook benieuwd hoe de rest van die plannen de komende tijd behandeld gaan worden op de landelijke zenders.
Taart in de regio
Misschien heb ik iets gemist, maar volgens mij zijn bijvoorbeeld nog niet de blije gezichten van de mensen bij de regionale omroepen in beeld gebracht. Die zullen toch het hele weekend al slagroomtaart eten omdat ze zichtbaarder gaan worden via NPO3?
De regio beter vertegenwoordigd op landelijke tv: het is een veelgehoorde wens, waar nu dan iets aan wordt gedaan. Prima, want neem die documentaires van Fryslân Dok – die nu zondagsmiddags al via NPO2 worden uitgezonden – of de programma’s met Harm Edens voor Omroep Gelderland: goed, interessant, leuk en op en top Nederlands.
Sneu voor de feestvreugde bij de regionale omroepen is wel, dat het lijkt alsof de jongerenprogramma’s speciaal voor hen geslachtofferd worden op NPO3. Regio’s erop, jongeren eraf. Vanuit pr-oogpunt ook weer geen tactische move van de minister.
Vier keer per week schrijven Renate van der Bas en Maaike Bos columns over televisie. Meer columns leest u in het dossier.