Koeman wil Oranje bijeenhouden

Aan het gezicht van Ronald Koeman was te zien dat de suggestie hem niet zinde, bij zijn persconferentie maandag in Zeist. Oranje favoriet tegen Duitsland? Ho. Wacht even.

De bondscoach zal de gedachte achter de vraag direct hebben herkend. En vooral: het achterliggende sentiment. Dat bijna typische Nederlandse zelfvertrouwen waarmee we de twee recente resultaten tegen Duitsland vertalen in een favorietenrol in de EK-kwalificatiewedstrijd, zondag in de Arena. Alsof de zege en het gelijkspel in de Nations League de rollen direct hebben omgedraaid.

Favoriet zijn vond hij „wat overdreven”. Koeman: „Zeker als je die twee duels tegen Duitsland hebt gezien.”

Wie beide duels terugspoelt zou zien dat niet Oranje maar Duitsland het beste van het spel had. Kortom, de bondscoach liet zich niet uit de tent lokken op de eerste dag van de campagne richting het EK 2020. Donderdag eerst maar eens zien te winnen van Wit-Rusland, wat twee jaar terug nog niet zo eenvoudig was, gezien de moeizame 84 minuten die de bevrijdende treffer op zich liet wachten.

Behalve Duitsland en Wit-Rusland wachten in het kwalificatietoernooi ook Noord-Ierland en Estland.

Charmeoffensief

Toch lijkt het Nederland van toen niet meer op de ploeg van nu. Het Oranje van destijds miste een stevig fundament, met gênant zwakke prestaties tot gevolg. Individueel waren spelers lang niet onaardig, collectief dikwijls wel. Koeman merkte het, dat de trots om voor Oranje te spelen was weggeëbd. Het tricot verlamde.

Koeman ging terug naar de basis. Hij verruilde Grand Hotel Huis ter Duin – waar spelers vooral op hun kamers verbleven – voor het hoofdkwartier in Zeist, waar ze elkaar gezelschap houden met spelcomputers en het bordspellen als 30 seconds. Hij kiest ook vaak voor dezelfde spelers. „Duidelijkheid creëren”, noemde hij dat maandag, in speelwijze én selectie. Hij gunt zijn basisspelers langere tijd het vertrouwen en hoopt dat dat zich terugbetaalt. „Anderen hebben mij nog niet overtuigd dat zij beter zijn dan degenen die ik nu heb geselecteerd.”

Geen Wout Weghorst dus, die hij niet beter vindt dan Luuk de Jong. Geen Justin Kluivert, die in Rome te weinig speelt. Geen Calvin Stengs, wiens naam Koeman niet wilde noemen, totdat een verslaggever hem er specifiek naar vroeg. Hij wil geen teleurstelling zaaien als dat niet nodig is. Hij wil Oranje bijeen houden. Ook die jongens die er nu niet bij zijn, maar in de nabije toekomst wel.

Vandaar ook dat hij Mohammed Ihattaren (17) al heeft gepolst. „Ik was eerder dan Marokko”, zei hij, verwijzend naar het charmeoffensief van de Marokkaanse bond richting het talent van PSV. De twee spraken elkaar toen Ihattaren met Oranje onder 19 in Zeist verbleef. Beloven deed Ihattaren hem niks. Zo gaat dat als je niet meer bij de wereldtop behoort.

Lees ook: Hoe de loserpraat rond Oranje vorig jaar verstomde

Spelers sparen?

Ondertussen koestert Koeman het talent dat zich bij Oranje aandient. Spelers als Frenkie de Jong, Matthijs de Ligt, Denzel Dumfries en Steven Bergwijn. Hen sparen, zoals sommige eredivisietrainers voorzichtig opperden? Weer sprak Koemans blik boekdelen: wat denken ze wel niet? „Pijntjes horen bij voetbal. Het is wel het Nederlands elftal, hè.”

In de leer van Koeman is het simpel: sommige ongemakken horen gewoon bij voetbal. Niet zeuren, maar poetsen. Weg met dat ballerinagedrag. Dat Ajax bij AZ verloor doordat de spelers mogelijk vermoeid zijn door de volle speelkalender? Vindt hij veel te makkelijk. Zo’n krachttoer in de Champions League „geeft toch ook energie?”

Dezelfde nuchterheid weerklonk daarna in zijn antwoorden over Memphis Depay. Ja, die oogt niet geheel gelukkig met zijn reserverol bij Olympique Lyon. Gewoon even op de tanden bijten, vindt Koeman. „Hij wil belangrijk zijn. Maar het hoort bij voetbal dat het soms niet gaat zoals je wil. Hier bij het Nederlands elftal oogt hij wel gelukkig. Hier hoeft hij niet te bewijzen dat hij goed is. Zijn positie is onveranderd.”