Prominente steun in VS voor CO2-taks

Vier voormalige presidenten van de Federal Reserve, de Amerikaanse centrale bank, hebben hun steun uitgesproken voor een belasting op CO₂-uitstoot. Het gaat om Janet Yellen, Ben Bernanke, Alan Greenspan en Paul Volcker. Een verklaring waarin ze pleiten voor „onmiddellijke” actie tegen klimaatverandering is ook ondertekend door zeventien economen met een Nobelprijs op zak, alsmede door vijftien oud-adviseurs van verschillende Democratische en Republikeinse presidenten.

De ondertekenaars van de verklaring, gepubliceerd als opinieartikel in The Wall Street Journal, stellen een CO₂-taks voor die „elk jaar stijgt totdat de doelen voor emissiereductie zijn bereikt.” Ze schrijven niet welke doelen dit zijn, het Parijse klimaatakkoord blijft onbesproken. Wel pleiten ze ervoor de opbrengst van de uitstootbelasting direct terug te geven aan de burger. Ze zouden elk „eenzelfde vast bedrag” terugkrijgen. „De meerderheid van Amerikaanse gezinnen, inclusief de meest kwetsbare, zullen financieel profiteren”, schrijven ze. Ze zouden via de maatregel meer geld terugkrijgen dan ze kwijt zouden zijn aan hogere energieprijzen.

De verklaring laat zien hoe het thema klimaatverandering economen en centrale bankiers steeds meer bezighoudt. De Nobelprijs voor de Economie ging vorig jaar naar de Amerikaan William Nordhaus. Hij kreeg de onderscheiding vanwege zijn werk om klimaatverandering in modellen te verwerken. Nordhaus ondertekende de verklaring overigens niet. Tot de bekende economen die nu pleiten voor een CO₂-belasting behoren Amartya Sen, Richard Thaler en Daniel Kahneman.

Republikeinen moeten mee

Onder de economische adviseurs van oud-presidenten die hun handtekening zetten, bevinden zich Gregory Mankiw, Edward Lazear en Glenn Hubbard, die werkten voor de Republikeinse president George W. Bush. Het is opmerkelijk, gezien de scepsis in de Republikeinse partij, en zeker bij president Donald Trump, over klimaatverandering.

Lees ook: Conservatieve Amerikaanse millennials vinden wél dat er meer gedaan moet worden voor het klimaat.

Om Republikeinen mee te krijgen, lijken de opstellers ervoor te hebben gekozen om het „budgetneutrale” aspect van de belasting te benadrukken. De groep wil „discussies over de grootte van de overheid vermijden.” Ook zien ze een CO₂-heffing als een marktgestuurde oplossing die kostbare regelgeving kan vervangen – iets wat Republikeinen kan aanspreken. Een uitstootbelasting zien ze als „krachtig prijssignaal” dat „de onzichtbare hand van de markt” zijn werk laat doen: investeringen zullen meer gaan naar schone technologie.

Een CO₂-heffing voor grote vervuilers, ook bepleit door De Nederlandsche Bank, kwam er in het Nederlandse klimaatakkoord niet, omdat de industrie die blokkeerde.