Hoewel 'Baby Reindeer' nog niet zo lang op Netflix staat, is het nu al een grote hit: de serie wordt wereldwijd veelvuldig gekeken én heeft een score van 100 procent op film- en series-recensieplatform Rotten Tomatoes. Kijkers zijn gefascineerd door het verhaal van komiek Richard Gadd (34), die zijn eigen ervaring met een vrouwelijke stalker verwerkte in de door hem gecreëerde serie. Maar wat is het échte verhaal achter de fictieve reeks?
"Toen drong ze ineens mijn leven binnen, ging ze me volgen, mij thuis opwachten en allerlei berichtjes sturen"
In de serie speelt Richard het personage Donny Dunn, die op een dag de vriendelijke Martha ontmoet als hij achter de bar staat. De twee kletsen er gezellig op los, maar al snel blijkt dat Martha niet zo onschuldig is als ze lijkt. Ze heeft een bizarre obsessie voor Donny ontwikkeld en begint hem te stalken. Hoewel er heel wat duistere scènes voorbij komen, is er ook genoeg ruimte voor zwarte humor. Richard blijft immers een komiek.
Richard heeft voor de serie helaas uit eigen ervaring moeten putten. Hij werd namelijk zelf vier jaar lang gestalkt door een vrouw die hem 'Baby Reindeer’ noemde. De vrouw volgde hem tijdens al zijn optredens en zocht hem zelfs op bij zijn huis. Ze verstuurde Richard maar liefst 41.071 e-mails, liet hem 350 uur aan voicemailberichten achter, stuurde hem 744 tweets, 46 Facebook-berichten en 106 brieven. Een groot deel hiervan komt in de serie voorbij. Daarnaast kreeg Richard sinistere cadeaus toegestuurd - denk aan slaappillen, een wollen hoed, nieuwe boxershorts en rendierspeelgoed.
In The Times vertelt Richard dat zijn vrienden het gedrag van Martha in eerste instantie niet zo serieus namen. "Iedereen in de pub vond het vooral grappig dat ik een bewonderaar had. Maar toen drong ze ineens mijn leven binnen, ging ze me volgen, mij thuis opwachten en allerlei berichtjes sturen." Richard geeft in een interview met The Guardian toe dat hij destijds niet wist hoe hij daarmee om moet gaan. "Ik heb heel veel dingen verkeerd gedaan en maakte de situatie daarmee nog erger."
Volgens Richard is de serie bijna geheel gebaseerd op echte ervaringen, al is er wel wat extra spanning aan de serie toegevoegd om het allemaal iets onheilspellender te maken. Hij vond het vooral belangrijk om uit te lichten dat Martha mentale problemen heeft. "Ik wilde heel graag de verschillende lagen van stalking laten zien, met wat meer menselijkheid, iets wat ik nog niet eerder op televisie heb gezien."
Voor hem was het schrijven van de serie een vorm van therapie, deels omdat hij gedurende het stalken niet hoefde te rekenen op de hulp van de politie. De zaak had voor hen geen 'prioriteit' en dus kon Martha jarenlang doorgaan met haar bizarre gedrag. Inmiddels heeft ze wel een contactverbod gekregen en sindsdien heeft ze geen contact opgenomen. Toch zal de angst dat ze ooit weer zal terugkeren altijd blijven bij Richard.
