De spiegel van Goede Vrijdag

Vanaf de kansel wordt geschilderd hoe Jezus van Nazareth geboeid naar Kajafas werd gesleept, door Pilatus werd berecht en ten slotte aan het kruis hing. Hieronder vijf van die spiegelmomenten. Eerst zie je de Joodse overpriesters die ontploffen van woede als ze Jezus zien. Niet veel kerkgangers zullen dezelfde brandende haat in hun hart voelen. Ga rustig achteroverzitten, tot het tweede beeld komt. Pilatus loopt rond met een bezwaard geweten. Hij wil Jezus wel loslaten en probeert van alles: onschuldig verklaren, second opinion bij Herodes, en, in een uiterste poging, Jezus op een lijn plaatsen met Barabbas. Nu wordt de spiegel helder. Wat staat voor mij op één lijn met Jezus? Mijn ambitie en passie? Een zondige gewoonte? Jaag ik, weliswaar met een bezwaard geweten, naar geluk, status of succes, terwijl ik weet dat dat ten koste gaat van het zien op Jezus? In de derde spiegel zie je de soldaten die met hun grove spel bezig zijn. De doornenkroon en een purperen mantel. Een verkleedmantel. Het spel van ”alsof”. Wie goed kijkt, herkent in dit spel met dat nepkleed iets van zijn eigen godsdienst. Namaak aanbidding. Lege woorden. Vroom doen. ![19173433.JPG](https://erdee-prod-bucket-s3-001.ams3.digitaloceanspaces.com/19173433_331e74b15f.JPG =300)---beeld Steef Post--- Het volgende plaatje heeft als ondertitel: „Zie de mens”. Het samengestroomde publiek ziet Jezus op het bordes staan. Mishandeld door de soldaten, gegeseld door Pilatus. Hij dacht dat het volk nu wel medelijden zou krijgen. Het tegendeel was (bleek?) waar: „Weg met Hem”. De Joden wisten ook niet alles. Zij kenden het hele verhaal niet. Ze beseften niet dat Hij deze straf uit liefde voor vijanden droeg. Ik ken het hele verhaal wel. Hoe kan ik dan onaangedaan in de bank zitten als de lijdende Koning voor mijn ogen met woorden wordt geschilderd? In de laatste spiegel nog een keer Pilatus. Lafhartig. Als hij zich machtig voelde, was hij stoer. „Wat ik geschreven heb, heb ik geschreven!” Maar als het erop aankwam, bepaalde de gunst van mensen zijn gedrag. Wat zie je van jezelf in deze spiegel? Wanneer schaamde jij je voor het laatst voor het Evangelie? Welke kans liet je voorbijgaan? Hoe werd gisteren je gedrag bepaald door je behoefte om door mensen geliefd te worden? Vrolijk wordt men er niet van. Misschien moet je ook niet naar jezelf kijken maar naar Hem, niet omlaag maar omhoog. Geen spiegel maar een venster. Een venster op Gabbatha en Golgotha. Zou dat niet een beter recept zijn? Maar wees eerlijk. Wat zie je dan? Een mens met een bebloed hoofd en een uiteengereten rug. Een man die in doodsnood worstelt aan een kruis. Is dat een goed beeld? Wat roept dat op? Verachting en afgrijzen. „Een iegelijk was als verbergende het aangezicht voor Hem.” Het stralende licht dat valt door het venster van Goede Vrijdag kan slechts opgevangen worden door het oog dat dankzij de Heilige Geest der waarheid inzicht heeft in eigen leven. Ziedaar het geheim van de vreugde en verwondering die de lijdenspreken over Goede Vrijdag oproepen in het hart van Gods kind. _De auteur is mediator, coach en ondernemer._

De spiegel van Goede Vrijdag

Opinie | Welbeschouwd

RD.nl in uw mailbox?