E-bike-hype of niet, Accell heeft het moeilijk

Hadden ze maar ja gezegd, moeten sommige aandeelhouders van fietsenfabrikant Accell Group nu denken. April vorig jaar deed concurrent Pon een bod: 33,72 euro per aandeel, waarmee de overnameprijs neerkwam op 873 miljoen. Nee, vonden de aandeelhouders. Te weinig. Beleggers dachten daar anders over. Vrijwel direct na de afwijzing van Pon startte een aandelendump die maandenlang aanhield. Anderhalf jaar verder: Accells koers schommelt rond de 18 euro.

Ongeluk komt nooit alleen, ondervond Accell. In de chaotische periode na de ‘nee’ tegen Pon was het stuurloos. Topman René Takens was afgetreden (al eerder aangekondigd) en het duurde zeker een halfjaar voordat Ton Anbeek van Beter Bed hem opvolgde. Die had op het Heerenveense hoofdkantoor nog maar net zijn spullen op zijn bureau gezet of hij liet een winstwaarschuwing uitgaan. De verkopen vielen tegen in het voor Accell belangrijke Noord-Amerika. Bij de jaarcijfers in maart bleek dat dit ook voor de (nog belangrijkere) Nederlandse markt geldt.

Dát de eigenaar van Batavus en Koga kucht en kwakkelt is gek, zou je op het eerste gezicht denken. Van Accells 1 miljard euro omzet haalt het 800 miljoen uit fietsenverkoop. Twee derde dáárvan is afkomstig van e-bikes. Stap op een willekeurige plek in Nederland op de fiets en links en rechts sjezen senioren je voorbij. Vorig jaar was een op de drie nieuw verkochte tweewielers in Nederland elektrisch, becijferde brancheorganisatie Bovag. Europa en de VS vergrijzen. Dat zou de fietsverkoop moeten stuwen. Toch?

Lees ook Fusie Batavus en Gazelle gaat niet door

Een makkelijk aanwijsbare reden voor de tegenvallende cijfers vorig jaar (10,5 miljoen euro winst, daling van 67,5 procent) is het verlies in Noord-Amerika van het contract met keten Dick’s Sporting Goods, zegt analist Guido Nunes van Kepler Cheuvreux. Het gevolg: grote onverkoopbare voorraden Raleighs bij Accell.

Maar het bedrijf heeft ook structurele problemen, zegt Hilco Wiersma van Add Value, dat een aandeel van minder dan 1 procent heeft in de Friese fabrikant. Fietsen mag dan populairder worden, geld ermee verdienen is steeds moeilijker. Net als taxibedrijven kampen tweewielermakers met de opkomst van de deeleconomie. Van Swapfiets tot OV-fiets, waarom zou je dan nog honderden euro’s uitgeven aan een nieuwe Batavus? Die concurrentie van leenfietsen geldt vooral voor traditionele tweewielers, in mindere mate voor e-bikes. Toch heeft Accell het ook zwaar op het gebied van elektrische fietsen. De reden, zegt Wiersma van Add Value, is dat Accell amper online verkoopt, in tegenstelling tot concurrenten als Stella.

Ja, je kan een e-bike van Koga bestellen, maar dan wordt die bezorgd bij de fietsenhandelaar om de hoek. Stella, daarentegen, hanteert het Teslamodel: je bestelt op de site en ze bezorgen je tweewieler thuis. Bij Accells verkooproute zit de vakhandelaar ertussen. Dat scheelt al gauw tientallen procenten op de verkoopprijs van e-bikes, die tot 6.000 euro kunnen kosten. Winst maken wordt dan nogal moeilijk, zoals de jaarcijfers van Accell laten zien: 10 miljoen euro op een omzet van 1 miljard.

Accells probleem is dat het vastgeklonken zit aan die handelaren. Als het fietsen via zijn website gaat bezorgen, ondergraaft het de retailers die nu nog voor nagenoeg de gehele omzet zorgen. Het moet geleidelijk gebeuren, zegt Wiersma. Daar is Accell, dat 2018 bestempelt als transitiejaar, mee bezig. Zo kocht het dit jaar de Amerikaanse fietsenbezorger Beeline.

Ook maakt Accell zijn keten minder complex. Een goede zaak, vindt analist Nunes. „Op dit moment kun je twintig verschillende binnenbanden bestellen.” Meer online, minder complex – dat is de kern van Accells plan. Vrijdag volgen de halfjaarcijfers: dan moet blijken of de eerste vruchten al geplukt zijn.