Djokovic beleeft wederopstanding na champagnetennis tegen Nadal, en verslaat Anderson in finale
In 2017 begon de lijdensweg van Novak Djokovic op Wimbledon, toen hij zich in de kwartfinales moest terugtrekken vanwege een elleboogblessure. Het bleek een chronische kwetsuur en ondanks een pauze van zes maanden en een operatie na de Australian Open was de 31-jarige Serviër sinds zijn comeback een karikatuur van zichzelf. Uitgerekend op Wimbledon bekroonde Djokovic een wederopstanding, die na zijn demasqué op Roland Garros uitgesloten leek.
Na een grandioze en pas op zaterdag voltooide partij tegen Rafael Nadal had Djokovic zondag in de finale net voldoende energie over om Kevin Anderson te verslaan: 6-2, 6-2, 7-6. Trots poseerde Djokovic voor de galerij van kampioenen, die de hegemonie van de ‘Big Four’ in het mannentennis onderstreepte. Sinds 2003 werd Wimbledon alleen gewonnen door Federer, Nadal, Murray en Djokovic. De nieuwe kampioen had het geloof in zichzelf nimmer verloren. Ook al waren er twijfels of hij ooit zijn oude niveau weer zou halen.
Djokovic sprak zondag over een periode van ‘twijfel, pijn, woede, frustraties en teleurstelling, die tevens een leerproces was’. Hij kon de kampioen in zichzelf maar niet vinden. ‘Ik ben te vroeg begonnen’, aldus Djokovic, zondag op Wimbledon. ‘Ik kon niet accepteren dat ik opnieuw maanden aan de kant zou staan na de operatie. Maar ik was niet klaar voor de competitie.’
Zichzelf overschat
Djokovic was vorige maand op Roland Garros ten einde raad, toen hij door de Italiaan Cecchinato werd uitgeschakeld. Mokkend in zaal 2 van het perscentrum in Parijs suggereerde hij zelfs het grasseizoen over te slaan. Djokovic had zichzelf overschat. Als Federer en Nadal hun comebacks na blessureleed konden bekronen met een grandslamtitel kon hij dat toch ook? Djokovic bleek meer tijd nodig te hebben, maar op Wimbledon zagen we Novak 2.0.
De hereniging met zijn vaste coach Marian Vajda is van cruciaal belang geweest. Djokovic had na een dramatisch seizoen in 2017 afscheid genomen van zijn complete begeleidingsteam. Hij haalde ‘de Boys Band’ weer terug, toen een vrije val dreigde. ‘Marian behoort tot de familie’, zei Djokovic. ‘Gelukkig zijn we slechts tijdelijk uit elkaar gegaan en was het geen breuk.’
Op het gras van Queens verloor Djokovic ondanks een matchpoint de finale van Cilic. In een over twee dagen uitgesmeerde halve finale op Wimbledon nam hij de laatste scepsis weg. De schitterende rivaliteit tussen Djokovic en Nadal bereikte een nieuw hoogtepunt. Als Michelinsterren konden worden uitgereikt voor een tennispartij kreeg hun monumentale gevecht de maximale drie. Djokovic won de vijfsetter (6-3, 4-6, 7-6, 3-6, 10-8) van ongekend niveau.
Ultieme test
Het was de ultieme test, aldus Djokovic. ‘Op Roland Garros wist ik op belangrijke momenten niet het beste uit mezelf te halen. Ik had zo’n intens gevecht met Nadal nodig. De fysieke schade was groot, je zou mijn voeten moeten zien. Maar ik besefte hoe belangrijk die partij ook op langere termijn was om weer om grandslamtitels te kunnen spelen. Eerlijk gezegd had ik na Roland Garros niet verwacht dat ik zou pieken op mijn droomtoernooi Wimbledon.’
Als kind knutselde Djokovic met diverse materialen de bokalen in elkaar die hij ooit op Wimbledon hoopte te winnen. Het zijn er nu al vier en de basis werd zaterdag gelegd, in alweer zijn 52ste ontmoeting met Nadal. Zo vaak troffen twee proftennissers elkaar nog nooit. Djokovic leidt nu met 27-25.
Hij heeft zijn servicebeweging moet aanpassen om de elleboog te ontlasten en de tweede opslag blijft kwetsbaar. Maar niemand kan zo ‘keepen’ op de baseline als hij. Toch moest Djokovic ook het aura van Nadal kraken, want de 32-jarige Spanjaard illustreerde opnieuw dat hij als geen ander de hele baan weet te bestrijken. In rally’s van grote schoonheid etaleerden beide spelers hun uitzonderlijke kwaliteiten.
Champagnetennis
Na het champagnetennis van Djokovic en Nadal moest de finale wel tegenvallen. Servicekanon Anderson had weliswaar een dag vrij gehad na zijn krankzinnige vijfde set (26-24) tegen John Isner, maar de 32-jarige Zuid-Afrikaan oogde twee sets stijf en stram.
De tegenvallende finale was ook een argument om op Wimbledon een tiebreak in de vijfde set in te voeren. Pas in de derde set kwam Anderson op stoom. Met enig fortuin overleefde Djokovic vijf setpoints, waarna hij het publiek tot een wave verleidde.
De waardering voor zijn atletische kunsten is niet vanzelfsprekend, Djokovic weet dat hij nimmer dezelfde liefde en adoratie zal ervaren als zijn rivalen Federer en Nadal. Toch is er geen stijlvollere kampioen als Djokovic, hij eerde Wimbledon bij de huldiging als ‘de heilige plaats voor het tennis’. En vertederend was de ode aan zijn vijfjarige zoon Stefan. ‘Voor het eerst hoorde ik ‘papa, papa’, nadat ik had gewonnen.’
Ook al staat Djokovic na zijn 13e grandslamtitel nog op ruime afstand van Federer (20) en Nadal (17) moet hij na zijn machtsgreep op Wimbledon definitief in één adem worden genoemd met zijn voornaamste concurrenten.
Zijn comeback had geen sprookjeachtig karakter. Djokovic mist de magie van Federer, hij intimideert zijn tegenstanders niet met zijn fysieke uitstraling als Nadal. Toch is de triomftocht van Djokovic op Wimbledon minstens zo indrukwekkend als de grandslamtitels van Federer en Nadal na hun revalidatie. Een Djokovic is topvorm is van elastiek en haalt elke bal. Met de sprong terug in de toptien is zijn reis terug naar de top net begonnen.