Dat Saharazand reislustig is, is bekend. Jaarlijks kan er tot 200 miljoen ton aan stof uit de woestijn in de atmosfeer belanden. De kleinste deeltjes kunnen wel duizenden kilometers verderop neerkomen, tot diep in de Amazone en Japan.
De hoeveelheid Saharazand die Griekenland nu heeft bereikt, is de grootste in zes jaar tijd. In maart en april van dit jaar had Griekenland, net als Zwitserland en Frankrijk, ook al te maken met wolken vol Saharastof, maar niet zo hevig als nu.
Een flinke hoeveelheid daarvan bereikte Nederland voor het laatst in april. Dat leverde toen vooral een extra fel gekleurde zonsondergang op.
De oranje kleur op de beelden is echt, en ontstaat doordat de minuscule stofdeeltjes het licht verstrooien. Koudere kleuren, zoals blauw, hebben een korte golflengte en ‘botsen’ op de stofdeeltjes, warme kleuren (met langere golflengten) manoeuvreren om de deeltjes heen. Dat zijn dezelfde kleuren die overblijven bij zonsondergang, als de zon laag aan de hemel staat en het licht een langere weg door de atmosfeer moet afleggen dan overdag.
Eenzelfde fenomeen kan ontstaan bij bosbranden en smog. Ook dan komt er fijnstof in de lucht terecht dat koele kleuren wegfiltert. De zuidenwind die het Saharastof naar Griekenland heeft geblazen, heeft daar ook bosbranden aangewakkerd. Volgens de Griekse autoriteiten braken er dinsdag 25 branden uit, zonder veel schade en zonder slachtoffers.
Het fijnstof uit de Sahara en van de bosbranden kan tot ademhalingsproblemen leiden. Dat is vooral een risico voor mensen die al een zwakke gezondheid hebben. Het goede nieuws is dat de wind draait van zuid naar noordwest. Daardoor trekt de stofwolk in de loop van woensdag weg.