Philip Morris is geen handelaar in rook. Het is een handelaar in rookgordijnen. Prachtbedrijf

Dit is de plek waar de wereld wordt verbeterd.

Dit zijn de mensen die het leven mooier maken.

Dit is de ruimte waar idealisme zegeviert.

Dit is Philip Morris.

Hoera, eindelijk zijn mijn ogen open. Ik heb het altijd volledig verkeerd begrepen. Ik dacht: Philip Morris is een gifhandelaar die mensen van saffies voorziet en daar verslavende prut in prakt om ze verslingerd aan die meuk te houden.

Kolder. Philip Morris is een prachtbedrijf!

Ja, u denk misschien: als je de wereld wil verbeteren, red je vluchtelingen op Lesbos. Of je spalkt pootjes van zielige zwerfhondjes. Of je broedt op een medicijn tegen kanker.

Goed, da’s allemaal nuttig. Maar de ware wereldverbeteraar werkt bij een ­sigarettenfabrikant.

O, pardon, dat zeg ik verkeerd. Philip Morris ís helemaal geen sigarettenfabrikant. Heb ik de website dan niet gelezen? ­Philip Morris is een Help-de-sigaret-de-wereld-uit-firma. Het staat er, heus: Delivering a smoke-free future.

Want Philip Morris maakt ook e-siga­retjes. Gezond joh. Goed, er zit nicotine in. Maar dat mag geen naam hebben. En geen roet en zo. Je longen halen opgelucht adem zodra je zo’n jongen opsteekt. Ook de tere longetjes van de tieners aan wie ze die snoepsmokers het liefst verkopen. Dat ik dat eerder niet begreep. Ik schreef hier ooit: de vape is geen afbouw- maar een opbouwsigaret. Dat was niet lief. Sorry­porry. Wees blij dat je tiener met een elektronisch sigaretje lekker licht kan wennen aan roken. Stukken beter dan zware shag. Daar hoor je de media dan weer niet over.

Handige marketing? Och. Het is beter dan almaar benadrukken dat sigaretten­fabrikanten jonge kinderen ‘replacement smokers’ noemen, vervangers van rokers die de pijp (haha) uit zijn gegaan. Dat is gewoon heel naar geframed.

De sigarettenfabriek is het toonbeeld van zuiverheid. Politiek Den Haag ziet het zelf zo. Hoe verklaar je anders dat Philip Morris tonnen subsidie kreeg om zijn productielocatie te verduurzamen? ‘Tuttut,’ tuttutte de Kamer braaf voor de bühne toen dit in de pers verscheen met de boodschap ‘Dit zou je niet moeten willen’. Beetje kortzichtig. Want klimaatverbetering willen we toch allemaal?

Een beter gezondheidsklimaat ook, zegt u? Flauw. De tabaksindustrie stinkt niet. De overheid draagt het voortdurend uit. Deze week werd bekend dat Ole Heil, voormalig woordvoerder van ministers Edith Schippers en Bruno Bruins (gezondheidszorg!), een nieuwe baan heeft. Hij wordt pr-directeur van Philip Morris.

Omgekocht? Bah, wat cynisch. Ole is gewoon een idealist. In zijn tijd bij VWS was het doel nog dat het aantal jonge rokers in 2040 zou zijn verlaagd tot nul. Lukte toen al niet. Sterker: het aantal is gestegen. Maar dat heeft niets te maken met het lobbywerk en vapedealen van de sigarettenindustrie. Ben je belatafeld. En Ole snapt dat.

Want ik zeg het nogmaals: peuken­producenten hebben het beste met de wereld voor. Zíj deliveren een smoke-free future. Zij vergroenen de boel. En zij zwaaien kwistig met flappen om de juiste mannetjes weg te kopen. Vaders nota bene. Maar dat zijn dus nobele mensen. Die staan voor een pafvrije generatie.

Echt. Philip Morris is geen handelaar in rook. Het is een handelaar in rookgordijnen. Prachtbedrijf.

Roos Schlikker (1975) is journalist en schrijfster van boeken en toneelstukken. Elke zaterdag schrijft ze een column voor Het Parool.

Reageren? r.schlikker@parool.nl.