Direct naar artikelinhoud
Lijstje

10 fantastische films uit Cannes om de komende maanden naar uit te kijken

Lily Gladstone en Leonardo DiCaprio in Killers of the Flower Moon.Beeld Courtesy of Apple

Het filmfestival van Cannes 2023 zit erop, samen met de wereldpremière van veel bijzondere films: Gouden Palmwinnaar Anatomie d’une chute, de nieuwe Wes Anderson, een nieuwe Indiana Jones en Martin Scorseses nieuweling met daarin Leonardo DiCaprio als niet bijster snuggere neef. Op welke films kunnen we ons verheugen? In willekeurige volgorde:

Asteroid City van Wes Anderson

Toneelstuk over het maken van een sciencefictionfilm, die zich anno 1955 afspeelt in Asteroid City. In dit fictieve plaatsje midden in de woestijn komen leerlingen en hun ouders vanuit het hele land bij elkaar voor een conventie, die ruw wordt verstoord door een alien. Asteroid City ziet er, zoals altijd bij überstilist Wes Anderson, fantastisch uit, de dialogen zijn gortdroog-geestig en de cast, met onder anderen Jason Schwartzman, Scarlett Johansson, Tom Hanks, Jeffrey Wright, Tilda Swinton, Margot Robbie en Edward Norton, is geweldig. Vanaf 22 juni in de Nederlandse bioscopen.

Indiana Jones and the Dial of Destiny van James Mangold

In de spectaculaire proloog van dit vijfde en laatste deel in de ooit zo geweldige Indyreeks zet Dr. Jones (de inmiddels 80-jarige Harrison Ford, met de computer verjongd) alles op alles om een nazitrein die met kunstschatten op weg is naar Hitler te stoppen. Ook in het lange restant zitten alle elementen die met name The Temple of Doom zo bijzonder maakten, maar dan net te veel, te weinig of te lang aaneen: cartoonesk geweld, zeeslangen en andere vieze beesten, explosies, achtervolgingen, exotische oorden en nog meer achtervolgingen en explosies. De ene krasse knar na de andere legt het loodje. Behalve Indy: hij is dan wat roestig, hij is schier onkwetsbaar. In het kort: Indiana Jones and the Dial of Destiny is niet heel goed, maar wel veel beter dan het mesjogge vierde deel van vijftien jaar geleden, waarin Steven Spielberg tot slot aliens en een ufo uit zijn hoge hoed meende te moeten toveren. Vanaf 28 juni in te zien.

Killers of the Flower Moon van Martin Scorsese

Voor Apple gemaakte verfilming van de gelijknamige, in het Oklahoma van de jaren twintig gesitueerde bestseller van David Grann, over een reeks moorden op ‘rode miljonairs’: oorspronkelijke Amerikanen van de stam Osage die vele olievelden bezat. Met Robert De Niro als inslechte industrieel die ‘The King of the Osage Hills’ wordt genoemd en Leonardo DiCaprio als zijn niet bijster snuggere neefje, die ook een vermogende Osagevrouw aantrouwt. Scorsese komt helemaal aan het einde zelf ook nog even in beeld. Gemaakt met respect voor de Osages én veel oog voor detail, maar met drieënhalf uur aan de lange kant. Vanaf 19 oktober in de Nederlandse bioscopen.

The Zone of Interest van Jonathan Glazer

IJzingwekkende studie over het dagelijks leven van Obersturmbannführer Rudolf Höss, zijn vrouw Hedwig en hun vijf kinderen, die letterlijk onder de rook van Auschwitz in een kast van een huis een absurd normaal leven leiden. Een stenen muur scheidt hun paradijsje van de hel. Die hel blijft onzichtbaar: Glazer focust op de alledaagse rituelen van de familie. Vader leest de kinderen voor als ze niet kunnen slapen, moeder leert ze alles over de planten in de tuin, die ze bemest met as uit het crematorium. Geweldig geacteerd door Sandra Hüller en Christian Friedel, bijzonder vormgegeven, schitterend camerawerk en met een vervreemdende geluidsband, die bijdraagt aan het gevoel van onbehagen. Bekroond met de Grand Prix op het filmfestival van Cannes, zeg maar de tweede prijs. Distributie Cinéart. Nog geen Nederlandse premièredatum bekend.

Anatomie d’une chute van Justine Triet

Spits rechtbankdrama van de Franse scenarist-regisseur Justine Triet (Sybil) over een Duitse schrijfster (een schitterende rol van Sandra Hüller), die wordt verdacht van de moord op haar man, die onder mysterieuze omstandigheden voor hun Franse chalet in de Franse Alpen is aangetroffen. Duw of sprong? Moord of zelfmoord? In een slepende rechtszaak wordt geprobeerd te achterhalen wat er precies gebeurd is, waarbij er veel aan de verbeelding van de jury – én aan die van de toeschouwer – wordt overgelaten. Bekroond met de Gouden Palm, de belangrijkste prijs van het festival van Cannes. Distributeur Paradiso Films brengt Anatomie d’une chute in de winter uit in de Nederlandse bioscopen.

How To Have Sex van Molly Manning Walker

Het speelfilmdebuut van de 29-jarige Britse Molly Manning Walker, die naam maakte als cameravrouw van videoclips van muzikanten als Asap Rocky, Radiohead, James Blake. How To Have Sex toont de feestvakantie van drie typisch Engelse vriendinnen op het Griekse eiland Kreta. Zon, drank en seks was de bedoeling, maar het loopt uit op een traumatische ervaring voor de timide, 16-jarige Tara (mooie rol van Mia McKenna-Bruce). Bekroond met de hoofdprijs van de tweede competitie Un certain regard. Distributie Imagine. Nog geen Nederlandse premièredatum bekend.

Perfect Days van Wim Wenders

Minimalistisch drama van de Duitse veteraan Wim Wenders, over een eenzame, dienstbare zestigplusser die de schitterende openbare toiletten in Tokio schoonhoudt. Niet zomaar: hij stelt eer in zijn werk, boent dat het een lieve lust is en kijkt met een spiegeltje onder de rand of hij niks vergeten is. Wenders brengt Hirayama’s rituelen, dromen én de miljoenenstad met veel oog voor detail in beeld; de muziek (Hirayama heeft een enorme verzameling cassettes) is prachtig: van Lou Reed en The Velvet Underground tot Van Morrison, Patti Smith en Otis Redding. En vooral: met een prachtige hoofdrol van de Japanner Koji Yakusho (Shall We Dance?, The Eel, Tampopo), die werd bekroond met de prijs voor de beste acteur. Distributie Paradiso Films. Nog geen Nederlandse premièredatum bekend.

Monster van Hirokazu Kore-eda

Teder kleinood over de bijzondere vriendschap tussen twee schooljochies, verteld vanuit drie perspectieven. De Japanner Yuji Sakamoto schreef zijn bekroonde scenario – een soort kruising tussen Rashomon, Jagten en Close – speciaal voor de Japanse meester Hirokazu Kore-eda, die in 2018 de Gouden Palm won met Shoplifters en vorig jaar nog in Cannes was met Broker). Distributie September Films. Nog geen Nederlandse premièredatum bekend.

Occupied City van Steve McQueen

In Occupied City worden de verhalen over verraders en oorlogshelden uit Bianca Stigters monumentale Atlas van een bezette stad - Amsterdam 1940-1945 geïllustreerd met hedendaagse beelden van de besproken plekken. Ze zijn schitterend geschoten door cameraman Lennert Hillege, en ook de montage door Xander Nijsten, die 130 uur film tot een ritmisch geheel van 4,5 uur comprimeerde, verdient alle lof; de indringende verhalen rechtvaardigen de lengte volledig. Naast een wonderschone evocatie is Occupied City ook een ontroerende ode aan Amsterdam (‘Speciale dank aan de stad Amsterdam en zijn inwoners’, staat er op de aftiteling) én een bijzonder tijdsbeeld – de opnamen vonden voor het grootste deel plaats tijdens corona. De Nederlandse release van De bezette stad laat nog even op zich wachten; er moet nog een versie worden gemaakt met een Nederlandse voice-over.

Fallen Leaves van Aki Kaurismäki

Dit atypisch romantisch drama van de Finse meester van de melancholie Aki Kaurismäki scoorde het hoogst in de poll van het vakblad Screen Daily, waarin journalisten van over de hele wereld sterren uitdelen: gemiddeld 3,2 op een schaal van 0 tot 4. In een van de leukste scènes gaan de hoofdrolspelers – een supermarktmedewerker die is ontslagen omdat ze producten die over de datum zijn mee naar huis had genomen en een bouwvakker die is ontslagen omdat hij drinkt tijdens het werk – samen naar de film: Jim Jarmusch’ zombiekomedie The Dead Don’t Die, waarmee het festival van Cannes in 2019 opende. ‘Hij deed me een beetje aan Bresson denken,’ zegt een filmhuisbezoeker na afloop. ‘Mij meer aan Godard,’ riposteert een ander. De beide hoofdrolspelers vinden ’m allebei ook heel goed. Distributie September Films. Nog geen Nederlandse premièredatum bekend.