Direct naar artikelinhoud
De laatste ‘Avondshow’ van het seizoen was niet Arjen Lubachs beste
Beeld Vermeld hier de bron van de afbeelding
Tv-columnMaaike Bos

De laatste ‘Avondshow’ van het seizoen was niet Arjen Lubachs beste

Arjen Lubach maakte donderdag alweer de laatste De Avondshow (VPRO) van het seizoen, en komt pas in september terug. Jammer. Nu Keek op de Week geëerd wordt na de dood van Wim de Bie, besef je weer hoe een intelligent, satirisch actualiteitenprogramma je kijk op de week kan verdiepen.

Dinsdag had Lubach nog een geweldig interview met de eigengereide, Almelose cabaretier Herman Finkers (69), die het leuk vond ‘om eens te gast te zijn bij een jongerenprogramma’. Het gesprek over onder andere zijn Missa in Mysterium werd op YouTube al meer dan 183.000 keer bekeken.

Lubach maakte de dag erop gehakt van de corruptie bij voetbalbond Fifa en het meelopersgedrag van de Nederlandse KNVB. Sterk onderzoek, sterke mening. Wat zou hij in zijn laatste aflevering doen? Hij besloot nog wat losse eindjes af te ronden. In een vorm die alles dekt, ‘kijkersvragen’, behandelde hij lukraak allerlei onderwerpen. Niet nodig, het leven vraagt al genoeg van ons concentratievermogen.

Het hele Binnenhof naar Deventer

Maar goed, nieuwsgierig naar wat hij nu weer zou gaan fileren, bleef ik kijken. Naar een geintje over het toekomstige zwangerschapsverlof van Eva Jinek. Een parodie op een naderende bankencrisis. Iets over Michel Houellebecq; Jack van Gelder; geweigerde Russische sporters. En de vraag of het kabinet nou eens gaat aftreden. (‘Groetjes, Het Volk’). De oplossing voor het Randstad-regioprobleem was volgens de stoere ‘politiek verslaggever’ Soumaya Ahouaoui: Het Volk woont in de provincie, dus het hele Binnenhof moet naar Deventer worden verhuisd. Frits Wester wordt Frits Ooster. “En Den Haag geven ze maar aan Extinction Rebellion, mogen ze de A12 gewoon hebben.”

Lubach behandelde aan de hand van 'kijkersvragen' lukraak allerlei onderwerpen.

Geinig hoe veel informatie hierin verwerkt zit, als je er over nadenkt. Geinig ook hoe weinig het echt zegt, als je er over nadenkt. Dat is het probleem met die flarden. Ze komen en gaan, je belangstelling in en uit.

Ik keek ook een aflevering van Floortje gaat mee (BNNVARA), waarin ze met de prijswinnende fotograaf Jasper Doest kijkt naar mens-dierrelaties op reis van Nederland naar de Nepalese hoofdstad Kathmandu. Het valt vaak ik de herhaling van dierenuitbuiting, maar deze zesde aflevering was anders.

Delhi belly

Ze waren in India, waar rasreiziger Floortje Dessing toch een Delhi belly op liep: buikloop door een verkeerd stukje fruit. Zij in bed, Jasper alleen op tripje, naar een opvangtehuis voor koeien. Daar werd het interessant; mensen blijken fundamenteel inconsequent. Die koe is heilig in India, want ze geeft leven in de vorm van melk en mest als brandstof. Maar ze wordt op straat gezet als de melkproductie stopt en de arme eigenaar haar eten moet uitsparen voor zijn gezin.

Die koeien vreten van de vuilnisbelt, lopen rond met gebroken poot of heup na een aanrijding en worden levend opgegeten door de honden. Wat betekent heiligheid dan? Jasper praat met de van oorsprong Duitse oprichter van de opvang, een vrouw met rimpels en lange dreadlocks wier naam niet te verstaan was. Dankzij donaties kuieren daar 3200 koeien vrij rond, in verbandjes, hinkelend, soms stervend ‘maar dan tenminste vreedzaam’. “Als je het leven redt van een onschuldig wezen, is je leven niet zinloos”, zegt ze. Ze was zo’n spirituele zoeker, bezig met zichzelf, maar maakt nu wel het pragmatisme van de Indiërs goed. Knap hoor, dit onthoud ik wel.

Vijf keer per week schrijven Maaike Bos en Renate van der Bas columns over televisie.