‘Pijnlijkste post ooit, dit. Maar voel dat ik het moet delen’, begint Sanne Putseys (32), aka Selah Sue haar Facebookbericht. ‘Ik had me in de media heel hoopvol uitgedrukt dat ik deze keer – vierde poging in veertien jaar – wel succesvol zou kunnen stoppen (met antidepressiva). Mocht het niet lukken, zou ik het laten weten. Ik voel dat ik iedereen die ik toen hoop gegeven had, verschuldigd ben het verhaal af te maken. Of te vervolgen.’

Putseys getuigde begin dit jaar hoe ze antidepressiva afbouwde, onder andere met de hulp van psychedelica. In maart liet de zangeres bij het verschijnen van haar nieuwe album Persona weten dat ze helemaal met de medicatie was gestopt.

Onverklaarbare angst

‘Na een maand of zes kwam de duisternis weer binnengeslopen, totaal onaangekondigd en zonder duidelijke aanleiding’, vertelt Putseys nu op Facebook. ‘Ik werd wakker met onverklaarbare angst en ik werd op een aantal weken tijd van hemel naar hel gekatapulteerd.’

‘Ik kon het initieel nog “dragen” door alle opgedane positieve ervaringen met psychedelica, mindfulness en dagelijks te gaan joggen’, vervolgt de zangeres. ‘Maar het werd al snel te groot. Te overheersend. Ondraaglijk.’

‘“Pure hersenchemie”, zegt mijn psychiater’, zegt Putseys. ‘Helaas weinig aan te doen bij een select aantal mensen. Heropbouwen met AD (antidepressiva) was de enige optie. En opnieuw, zoals veertien jaar geleden, voel ik dat die mijn leven redt.’

Liever stabiel met pills

Ondertussen gaat het stilaan beter met de zangeres. ‘Ik kijk er nu naar uit om me opnieuw gewoon “oké” te voelen’, zegt ze. ‘Genieten van de kleine dingen. Evenwicht. Ik ben hoopvol, want ik heb veertien jaar lang een gelukkig, mooi leven gehad met medicatie. Ik stel me de vraag in ‘Pills’, maar ik weet het antwoord nu wel voor mezelf: liever een stabiel, tikje afgevlakt gevoelsleven met pills, dan een leven met explosieve ups en wanhopige downs zonder pills.’

Putseys bedankt haar partner en haar entourage, die haar toestonden om toch haar tournee voor te zetten. ‘Verder wil ik het als meter van Te Gek!? blijven herhalen: breek het taboe op psychisch lijden, de meesten van ons zullen er toch een keer door moeten, vroeg of laat. Wees dan omringd, praat erover. Zoek actief connectie en hulp. Er is altijd hoop.’