Willibrord Frequin (1941-2022): een uitstekende journalist, die vooral bekend werd om zijn streken

Willibrord Frequin wilde er niet graag over praten, maar het is de tragiek van zijn leven: de journalist zal tot in lengte van dagen worden herinnerd om de hoofdenaffaire uit 1989. Groot nieuws: er zou sprake zijn van handel in menselijke lichaamsdelen. In de actualiteitenrubriek KRO’s Brandpunt liet hij weten dat hoofden, bestemd voor medisch onderzoek, misbruikt werden voor andere doeleinden.

Een paar weken na de uitzending werd de onthulling weggezet als nepnieuws en Frequin kon inpakken. Op straat werd hij nageroepen, uitgemaakt voor oplichter. Frequin heeft altijd volgehouden dat hij was ‘genaaid’. “Het enige wat ik kan bedenken,” zei hij onlangs in een interview in dagblad De Gelderlander, “is dat ik destijds iemand bij de politie heb gezegd dat ik bezig was met een verhaal over corruptie bij de politie.”

Trammelantreporter

Frequin, in 1941 geboren als oudste zoon van Louis Frequin, lange tijd de hoofdredacteur van De Gelderlander, overleed donderdag op 80-jarige leeftijd aan de ziekte van Parkinson en hartfalen. In de woorden van zijn biograaf en oud-collega van Brandpunt, Fons de Poel, een ‘trammelantreporter over wie iedereen wel een mening had’.

Een uitzonderlijke journalist. Dat in elk geval. In de jaren zeventig, een tijd van onaantastbaar lijkend gezag, durfde hij vragen te stellen waaraan verslaggevers tot op de dag van vandaag een puntje kunnen zuigen. Zo was hij in 1976 de enige tv-verslaggever die het aandurfde om prins Bernhard te vragen wat hij eigenlijk zelf vond van de beschuldiging over corruptie aan zijn adres in de Lockheed-affaire.

Frequin werd groot in de gouden dagen van de Nederlandse televisiejournalistiek, toen voor het eerst over de grenzen werd gekeken. Als verslaggever van KRO’s Brandpunt ontmoette hij paus Johannes Paulus II en Moeder Theresa. Hij deed verslag van hongersnoden en van aardbevingen. Hij was in Biafra toen daar de bommen vielen en interviewde in Argentinië de Dwaze Moeders.

De Week van Willibrord

Na zijn ontslag kwam de klad erin. In de jaren negentig kwam hij terug met het programma De week van Willibrord, dat hij maakte voor RTL 4 en SBS6. Wat een nieuwsprogramma moest zijn over onrecht in de samenleving, werd vooral voer voor parodieën, waarin de razende reporter werd weggezet als irritante horzel. Zo achtervolgde hij met 200 kilometer per uur Máxima, toen net in beeld als partner van Willem-Alexander.

Voor het programma Ooggetuige sprak hij met de vader van de vermoorde Christel Ambrosius. Tijdens het interview komt uit het niets de broer van het slachtoffer tevoorschijn en gaat hem met een bijl te lijf. Hij moet rennen voor zijn leven.

Frequin werd bekend om zijn streken. Zo bedekte hij in 2002 de woning van voormalig minister Wim Duisenberg en diens echtgenote Gretta Nieuwenhuizen met een gigantische Israëlische vlag, waarvoor hij een hoogwerker had gehuurd. Nieuwenhuizen, voorvechter van de Palestijnse zaak, had ruzie met de overburen. Toen Frequin na een sommatie van de politie de vlag weigerde weg te halen werd hij aangehouden. Pas na enkele uren cel werd hij weer op vrije voeten gesteld.

In De Gelderlander zei Frequin: “Zij koos partij voor de Palestijnen, die net een bus hadden opgeblazen vol schoolkinderen. Dat raakte me. Ik vond dat ik wat moest doen.”

In 2018 werkte Frequin aan zijn laatste programma, met zijn generatiegenoten Gerard Cox, Barrie Stevens en Peter Faber: Beter laat dan nooit, een programma van RTL, waarin vier oudere heren een maand lang op reis gingen. In 2020 werd de samenwerking nog een keer hervat voor een tweede seizoen.

Frequin trouwde vier keer. Hij laat twee dochters en een zoon achter.